Sürgün için memleketindekilerle ve başka yerlerdeki memleketli dostlarıyla mektuplaşmak o kadar önemli, gerekli bir iştir ki, bundan yoksun kalmaktan
duyulan sıkıntı adeta, gittikçe havası azalan bir odada nefes alma zorluğuna benzer ve mektup yazıp cevabını almak çok kere bir tedavi yerine geçer.
Sayfa 133Kitabı okudu
"... sürgün, kökten, ana toprağından koparılış, yabancı ve bilinmeyen bir yaşama mahkûmiyet, unutuluş, sonu gelmez bir hasret ve nostalji."
Sayfa 60Kitabı okudu
"Birkaç yıl öncesine kadar umutları ne kadar diri, inançları ne kadar tazeydi. Oysa şimdi tarifsiz özlemler buralarda dolaşıyor. Zorunlu sürgün. Zorunlu uzaklık ve yalnızlık."
Sayfa 37Kitabı okudu
"Ayrıca biliyor ki sürgünlük günün birinde bitecek. Devir değişecek, devran dönecek."
Sayfa 39Kitabı okudu
"Sonra da hiçbir şey avutmadı gönlümü.
Kendi sürgünlüğümü anımsatıyor şimdi
Ne zaman bir gemi yanaşsa rıhtıma
Ve bir bırakılmışlık duygusu salıyor içime.
Kıyıdan uzaklaşıp giden her yelkenli."
