''Yüküm ağırdı ve hissettiğim acı beni bitirip tüketiyordu. Her an tökezleyip bu yükün altında ezilecek gibiydim. Ve onu daha fazla taşıyamayacağımdan korkuyordum. Sanki biri elime kocaman, nadir, kristal bir vazo tutuşturmuş ve onu ömrümün geri kalanı boyunca taşımamı söylemişti. Bense her gün, her saniye onu elimden düşürüp paramparça oluşunu seyretmenin eşiğine geliyordum.''
Bizimkiler Gençliğine " topunuzu da alın buyrum bizim kalede bir çay içelim." demesinden korkuyordum !
Elini sımsıkı tutup, kendimi kameralara hazırladım.
Bu eli bırakmak zorunda kalacağım o anın gelmesinden deli gibi korkuyordum!..
Sayfa 384Kitabı okudu
Gençtim ve gelecekten korkuyordum.
Dar yatağımdan kabuslarla uyanırdım.
Hayatın beni bırakıp gideceğini, ona yetişemeyeceğimi düşünürdüm.
...
Bana yaklaşmak isteyenlerden kaçtım.Kendime en yakın bulacağımı zannetttiğm insanlardan en çok korkuyordum.O bile böyle yaptıktan sonra ...
"Ne istediğimi kendim de bilmiyordum; hayattan korkuyordum, hayattan kaçıp uzaklaşmak istiyordum, ama gene de hayattan bir şeyler bekliyordum."
Ben tedavi olmak istemiyordum.
Sorunum gerçekte her neyse, onun düzeltilmesini istemiyordum. İçimdeki küçük sırların hiçbiri su yüzüne çıkmak ve mitlerle, çocukluğumla veya kimyasal reaksiyonlarla açıklanmak istemiyordu. Geriye hiçbir şey kalmayacağından korkuyordum. Bu yüzden içimdeki gerçek kin ve korkular hiçbir zaman gün ışığına çıkmadı.
Sayfa 224Kitabı okudu
"Uyumamaya çalışıyordum, çünkü uyandığımda orada karşılaşabileceğim kişiden korkuyordum..."
