Birlikte dolaşan insanlara çok rastlanmaz. Nedendir bilmem. Şu kör olası dünyada insanlar birbirinden korkuyorlar belki de ondan.
Sayfa 44Kitabı okudu
- Bebek, neden başkaları araba ile bize çarpmaya çalışıyorlar?
+ Çünkü mutsuzlar ve mutsuz insanlar acı vermeyi severler, annem.
- Mutlu insan yok mu?
+ Mutluymuş gibi yapan çok insan var.
- Neden?
+ Çünkü utanıyorlar, korkuyorlar, itiraf edecek cesaretleri yok.
Birlikte dolaşan insanlara çok rastlanmaz. Nedendir bilmem. Şu kahrolası dünyada insanlar birbirlerinden korkuyorlar da ondandır belki.
Sayfa 41Kitabı okudu
"Kamuflaja ne gerek var?"
"Köy için bir koruma."
"Neden korkuyorlar?"
...
"Her şeyden."
Masada tek başına kitap okuyordu. 'Kitap ayracın olayım mı senin?' dedim.
Nasıl? dedi ama merakından değil; ona bir iltifat sunma keyfimin uzun sürmesini istemediği için. Çok bekletmedim.
'Elimi kitabının arasına koyunca nerede kaldığını hatırlarsın. Hani şu romanda esas kız esas oğlanın parmağında alyans olmadığını fark ediyordu, dedim.
Gayriihtiyari parmaklarıma baktı tabii.
" Daha ilk cümlede evlilik iması etmen olmamış. Kızlar korkar öyle, " diye araya girdim.
" Neden korkuyorlar? Hepsi evlenmek için çırpınmıyor mudur? "
" Evlenmek için değil doğru adamı bulmak için çırpınıyorlar..."
Sayfa 167Kitabı okudu
Ben onlar için hiçbir şey değilim...Hiçbir şey değilim...Senelerden beri aynı evde beraber yaşardık...Bu adam kimdir diye merak etmediler.Şimdi çekilip gideceğimden korkuyorlar...
Kadın biraz büyük davrandığı zaman korkuyorlar o'ndan... Oysa büyümüş bir kadın büyüleyicidir, güzeldir. Her şeyden konuşabilir, susabilir ve rahatça ağlayabilirsin yanında... Yanında güzel durur, yanında güzel durursun; annen, sevgilin, çocuğun olur, çocuğunuz olur ve sarılıp uyuyabilirsin onunla.
Halis Karabenli
Evet, her şey değişti.
Neden değişti, biliyor musun anne?
Çünkü insan varlığında şimdi yeni bir ruh var,
yeni bir kalp çarpıyor…
Menfaat çatışmaları bütün kalpleri kırdı.
Kuduz bir hırs, bütün kalpleri kırdı.
Kuduz bir hırs bütün kalpleri kemirdi.
Kıskançlık, bütün kalpleri ısırdı.
Bütün kalpleri vıcık yaralar, yalanlar,
miskinlikler kapladı.
İnsanlar hep hasta, sakat düşmüş,
yaşamaktan korkuyorlar;
hallerine bakılınca sanki bir sis içinde geziyorlar,
herkes kendi acısından,
kederinden başka bir şey bilmiyor..
Herkes anlamlı anlamlı başını sallıyor.
Duygulanmış gibiler,
Etkilenmiş gibiler,
Hüzünlenmiş gibiler.
Hep gibiler.
Hiç kendileri olamıyorlar.
Olurlarsa kendilerinden korkuyorlar..