“Ben Gece Sarayı Yüce Leydisi’yim.” dedim usulca, hepsine.
Sayfa 142Kitabı okuyor
Eskiden olsa eğilip büzülürdüm. Ama şimdi teşekkürlerini ve dualarını seve seve kabul ediyor, hepsine teşekkür ediyor, gülümsüyordum.
Sayfa 54Kitabı okuyor
Bizi satmıştı. Prthian’ı satmıştı- benim uğruma. Beni geri alabilmek için.
Sayfa 28Kitabı okuyor
şapkası kadar küçük kız
küçük bir yağmur iste hepimizin yerine
belki gözlerindeki bulut bir dua olur
mavi çarşıdan savrulan küller
gökyüzünde yeniden mavi bir anne olur
madımak otelinden savrulan küller
belki şehirlerde mavi bir şiir olur
Sayfa 19 - Merkez Kitap, “7. (bugün yağmurun pazarı kuruldu)” şiiri
Oğlum bana derdin ki Almanya
Daha da tanınmış olacak.
Bilmiyordum tanınacağını
Küller ve kanlı taşlarla
Gördüm seni kahverengi gömleğinle
Geri dönüşü olmayan gidişini
Bilmiyordum, şimdi bildiğimi
Sırtındakinin ölüm gömleği olduğunu.
Kötü şeylerin beni mahvetmesine ancak ben izin verebilirdim. Sadece ben hepsini sahiplenip, kucaklayabilirdim.
Dex YayınlarıKitabı okudu
"Çok azı gerçekten kim olduğunu görmeye cesaret eder ve çok azı bundan harap olmadan kurtulur., "
Dex YayınlarıKitabı okudu
Kentin olduğu yerde
Şimdi artık küller var.
Eğri büğrü demirler
Ölü heykellerin korkunç saçları
Ve bir kara leke kan.
Ve kadın bekler, bıkmadan...
Ruhum
Etrafına iğrenerek baktı. Büro çekmecelerinden biri açılmış, sarkıyordu; çekmecenin kenarlarından kullanılmış mendiller, kirli kravatlar ve çoraplar çıkmıştı. Döşemenin ortasında duran kül tablası devrilmiş, küller ve izmaritler halıya saçılmıştı
Oda ruhuma benziyor, diye düşündü. Kirli ve tarumar.
Gülümsedi. Amma da yaptın, dedi kendi kendine. Alt tarafı bir oda, hizmetli bu sabah temizleyecek ama ruhunu temizleyemez. Ruhunu kim temizleyebilir?
Sayfa 12Kitabı okudu
Hayatlar değişir. Yangınlardan kalan küller ve çekilen ıstıraplar çok uzun sürer.
Hayat nefret ederek, nefreti hissedip dünyaya yayarak boşa harcanmayacak kadar kısaydı, bir ölümsüz için bile.
Sayfa 753Kitabı okudu
“Seni neyin harap edeceğine sadece sen karar verebilirsin, Lanet-kıran. Sadece sen.”
Sayfa 656Kitabı okudu
gece, karanlık camlara çöküyor usulca,
korlu küller gibi
rüzgar, evin avlusunda durmaksızın yerle bir ediyor
gölgeleri nilüferin kıvrımları, duman gibi dalgalanıyor duvarda
çamların arasında büyücü mehtap
ışıksız kandiliyle süzülüyor usulca
- Şehre ne verdin Montag ?
+ Küller.
- Diğerleri birbirine ne verdi ?
+ Hiçlik.
Sevda
Birini seversen Kraliçem, böyle seveceksin işte. Adın sanın silinecek. Tarihler senden bahsetmeyecek. Anıttaşlardan, tabletlerden, sfenkslerden, piramitlerden silinip kazınacak ismin,razı olacaksın sükuta. Dillerini bağlayıp sırra kadem basacaksın. Dünyada hiçbir ev içine almayacak seni. Evsiz ve duvarsız bir çöldür dünya dedikleri zaten. Zaman seni unutulmakla sınayacak. Zaman senin üzerine küller ve kumlar yığacak. Sonra uzun uzun asırlardan sonra, adını bulmaya gelenler olacak.
Sayfa 120Kitabı okudu
