Benimsenen suskunluğun yatak gibi yayıldığı günde yerin üstünde küller bile asıldı ,
gölgeler uzandı bıçakların ninnisinde, yerin derinliklerinde mayalandı ve kurtuluş kızardı
" sarıldın ey çadırım ”.
Sayfa 59 - E-KitapKitabı okuyor
"Teninin benimkiyle olan her teması, kavurucu bir yangın gibiydi. Her yangında olduğu gibi geride kalacak tek şey küller olacaktı."
Sayfa 105
Nesta: “Neden bizden öğretmemizi istemedin.” Feyre : “ Çünkü yardım etmek isteyeceğinizden emin değildim.” Nesta ona tokat atılmış gibi gerildi.
Sayfa 349Kitabı okudu
Feyre “Lucien” diye söze girerken, Lucien “ Ve onu seviyorsun. O da seni gerçekten seviyor. Yüzyıllarımı onlardan nefret etmekle, hatta korkmakla geçirdiğim tüm kişiler… senin ailen.” Diye sözlerini devam ettirdi.
Sayfa 170Kitabı okudu
Kelimeler ağzından soğumuş küller gibi dökülüyordu.
Bir lütuf gibi.
Bütün hepsi.
DexKitabı okudu
SERİN ANILAR
Serin anılar
orada bizden uzak
tekrarlanmazlıkları içinde
küller içinde
iz içinde
hiç çekip gitmeden hayatımızdan
ve artık hayatımızı hiç önemsemeyerek
kendi gökyüzümüzde hep duran
ve bazen ışıyan solgun yıldızlar
kaybolduğumuz yollara bıraktığımız işaretler gibi
serin anılar
aytaşları kadar soğuk
kül ve uzak
Sayfa 54 - 11 Mayıs 1994Kitabı okudu
Yoldan geçenin unuttuğu alevler, rüzgarın önüne katıp savurduğu küller; işte bir insanın ömrü gelip geçmiştir.
Sayfa 122Kitabı okudu
Yıllar boyunca, bir erkek ile bir kadının arasında her şey yanar, her şey tükenir. Yani iyi olan her şey demek istiyorum. Bir gün, küller arasında uyanırlar.
- Ama neden "kimyasal yangın"?
- Çünkü geriye sadece en sert, en katı malzemeler, yanmayan parçalar kalır. Öfke. Acı. Üzüntü. Ve korku..
Sayfa 239 - Doğan KitapKitabı okudu
Farkında değildi,küller onu var edendi.kalbi ise pusulasıydı.yok ettikleri ve edeceklerine rağmen
Sayfa 643Kitabı okudu
İnsan, dinle! Senin içinde su, ateş ve kül - küller içinde kemikler.
Sayfa 69Kitabı okudu
“Hayat yangın gibidir. Yoldan geçenin unuttuğu alevler,rüzgarın önüne katıp savurduğu küller; işte bir insanın ömrü gelip geçmiştir.”
"Hayat yangın gibidir.Yoldan geçenin unuttuğu alevler, rüzgarın önüne katıp savurduğu küller; işte, bir insan ömrü gelip geçmiştir."
Sayfa 122Kitabı okudu
Çete dağıldı.
Üşüyoruz.
Artık hangi cekete iliştirilmişsek, o rengi alan çiçekleriz. Sorusuz, düşsüz. Şimdi burada, coşkusunu yitirmiş bir yürekle, sadece özlüyorum.