*Yaşar Kurt - Anne çalar *
Yan dönüp dizlerini karnını çekti. Bir süre sonra da, döneceği bir ana rahmi olmadığı için uzattı bacaklarını ve son kez gerinip uyudu.
Kendilerinin melek olduğunu düşünenler her zaman en kötüleridir.
Sayfa 458Kitabı okudu
Reklam
“Birine yaralarımı gösterdim, belki iyileştirir diye. Görmezden gelip daha büyüğünü açtı.”
Sayfa 100Kitabı okudu
Ard-arda kaç zemheri, Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu. Dışarda gürül-gürül akan bir dünya... Bir ben uyumadım, Kaç leylim bahar, Hasretinden prangalar eskittim. Saçlarına kan gülleri takayım, Bir o yana Bir bu yana...
iste bu yüzden köpek insanıyım
Sohbet tükenince müsaade istedim ve newton beni büyük bir çimenlik bulana kadar peşinden sürükledi. Köpeklerin bundan çok hoşlandıklarını keşfetmiştim. Çimlerde koşup özgür numarası yapmayı ve birbirlerine, “Biz özgürüz, biz özgürüz bakın, bakın, ne kadar özgürüz,” diye bağırmayı seviyorlardı. Gerçekten üzücü bir manzaraydı ama başta Newton olmak üzere köpeklerin işine geliyordu. Kendilerine yutturmayı seçtikleri bu kolektif yanılsamaya, eski kurt benliklerine karşı hiçbir nostalji duymadan, canı gönülden teslim oluyorlardı.
Gerek Kürt meselesini ve gerekse radikal İslâm konusunu tartışma alanından uzak tutmak için elde iki günah keçisi, iki "tete de Turc" hazır: Refah Partisi ve PKK. Müesses nizamı İslâmi bakış açısıyla eleştirmeye yönelen herkesi RP'den yana olmakla suçlayabilirler ve Kürt meselesini gündeme getirmek isteyenleri de PKK sempatizanlığı sınırlarına sokabilirler ise restorasyon isteyenlerin başarısına mutlak gözüyle bakabiliriz. Kamu, devlet yönetiminin mutlak anlamda memleketi şeriat tehlikesinden ve terör belasından kurtarmak isteyenlerin eline bırakılması gereğine ikna edilmelidir. Kamu "biz bilmeyiz, büyüklerimiz bilir" fikrine ve tutumuna çivilenmelidir.
Sayfa 234 - Şûle Yayınları. Birinci Baskı. Ağustos 2010. İstanbul: Cağaloğlu.
Reklam
1.000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.