..ve derler ki ancak acı çeken acı çekene yol gösterebilir ve onu iyileştirebilir. Oysa insan kendisinin tutsağı olduğu düşünsel bir güce tümüyle egemen olabilir mi? Vurgun yemiş biri, kurtarıcı olabilir mi?
Kalplerinin, karanık ve yalnız gecelerde, meçhul bir yumruğun içinde sıkıldığını, ezildiğini gören ve böyle zamanlarda ölümü kurtarıcı ve rahatlatıcı bir ilaç gibi bekleyenler beni çok iyi anlarlar...
Dinler insanları, onları Tanrı’yı aramayı ve başkalarını sevmeyi öğretebildikleri ölçüde kurtarmış olurlar. Kurtarıcı olan, dinler değildir, hayata geçirdikleri sevgi ve adalettir, tabi bunu yaparlarsa…
Kardeşinin saçını çekme dediğimizde çocuğu "çekme" eylemini yapmaya yönlendirmiş oluyoruz.Bunun yerine "Kardeşinin başını sev,okşa" demeliyiz ki beyin 'sev' ,'okşa' eylemlerini işleme alsın.