Şu sakatlık dönemimde üzerime kitap tavsiyeleri atın demiştim veee başladım önerilenleri okumaya.
Sadık Hidayet, Iran edebiyatının modern hikaye kurucularından biri fakat monarşiyi, ülke yönetimini, yönetimde sözü geçenleri eleştirdiği için ülkesinde yasaklanmış. Okuduğum ilk kitabı olan Hacı Ağa'da da sert bir şekilde kimlere biat edildiğini,
O, soylu bir insan, benim de kurtarıcım... Ama soyluluk insanda saygı, güven, işbirliği, dostluk gibi duygular uyandırıyor; kurtarıcının aldığı ödülse gönül borcu ve kendine duyulan bağlılık oluyor. Hepsi bu. O belki benden daha ateşli bir yapıya sahip. Kanı kaynadığı zaman okşayışları nasıl da yakıcı oluyor! Ama benim gereksinim duyduğum şey daha başka. Sessiz, uzun okşayışlar; fırtınasız, dingin bir sevecenlikle tatlı düşlere dalmak... Benim arzuladığım şeyin bu olduğunu biliyor mu acaba? Özyapılarımız, huylarımız, arzularımız birbirine uyuyor mu? Biliyorum, benim için canını vermeye hazırdır. Ben de onun için veririm canımı. Ama bu yeter mi? O benim hakkımdaki düşünceleriyle mi yaşıyor? Ve ben, onun hakkındaki düşüncelerimle mi yaşıyorum? Bana gerekli olan bir aşkla mı seviyorum onu?