Merhaba
Nerminyıldırım çok uzun zamandır merak ettiğim bir yazar. Her alışverişte karşıma çıkıyordu sonunda alıp okudum.
"Dokunmadan" okuduğum ilk kitabı. Tarzına, tavrına, kalemine bayıldım.
Kitaba gelecek olursam; Adalet, 29 yıllık yaşamı boyunca , hiçbir şeye dokunmadan, hayatını sürdüren bir kadın.
Bir gün doktoru ölümcül bir hastalığa yakalandığını ve kısa bir zamanı kaldığını söyler.
Adalet, hastalığının sebebinin işlediği bir günah yüzünden olduğuna karar verir.
Tüm hayatı boyunca kime ne kötülük yaptığını, kırdığı kalpleri, üzdüğü insanları düşünmeye başlar ve çocukken elinden zorla oyuncağını aldığı Mahsun gelir aklına.
Mahsun'a oyuncağını geri vermeye karar ve macera başlar.
Mahsun'u bulmak için çıktığı yolculukta, aslında kendi içsel yolculuğuna çıkıyor Adalet.
Altı çizilecek, üstünde düşünülecek o kadar çok konu var ki kitapta.
Ama kısaca özetlemek gerekirse, hayat korkarak yaşamak, adım atmayı beklemek, duygularını saklamak için çok kısa.
Herkes kendinden bir şeyler bulabilir kitapta. Çok bizden, çok içimizden bir hikaye.
Keyifle, zaman zaman da hüzünlenerek okudum.
Keyifli okumalar dilerim
"Bir hayatım daha olsa, korkmadan dokunmak için yaşardım onu. Bir keklik besledim ellerimle, varsın uçsun sonunda. Bir çiçek büyütürdüm, varsın solsun sonunda. Bir omuz ısıtırdım, varsın gitsin sonunda. Dokunurdum. Ben eriyene dek, biz hiçleşip karışana dek, bu derin boşluğa dokunurdum. Ama yok bir hayatım daha. Bir hayat daha yok."