... bana acıdıklarını hissedebiliyordum fakat benden çok onların acınmaya ihtiyacı vardı: Ben hayal kırıklığına uğramamıştım. Beklentilerim gerçekleşmişti.
Bırakın kalan yıllarımı kanın ateşi içinde süreyim!
Bırakın hayalperverin şarabıyla sarhoş olup serileyim!
Bu çamurdan örülü ruh evinin
Toza dumana karışıp boş bir sandığa dönüştüğünü
Görmesin gözlerim!
Aşk bir ruh kangreni; o kadar çabuk ilerliyor ki. Daha şimdiden ne haldeyim. Zamanı saatlerle, dakikalarla değil, güneşin doğup batmasıyla değil, sizinle ölçüyorum: 'Onu gördüm, görmedim, göreceğim, görmeyeceğim, gelecek, gelmeyecek... '