Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Mehmet Eroğlu değişen Türkiye'yi çok iyi gözlemlemiş, sonuçta ortaya ilgi ve keyifle okunan bir kitap çıkmış. Kitabı okurken özellikle sermaye ve gücün nasıl el değiştirdiğini görebiliyorsunuz. Üçlemenin diğer kitaplarını da okuyacağım.
Fay Kırığı 1 - Mehmet'i o kadar beğendim ki hemen ardından Emine'yi okumaya başladım. Hikaye oldukça ilgi çekici, yine bu romanda da aforizmalar bol, bir cümleyi okuduktan sonra üzerinde bir süre düşünmeniz gerekebiliyor ama asla sıkıcı bir roman değil, Mehmet Eroğlu'nun dili oldukça akıcı. Üçlemenin son kitabını okumayı daha sonraya bırakacağım ama Mehmet Eroğlu'nun diğer kitaplarını da okumayı düşünüyorum.
Roman, “dünyanın değişmeyen yanında olmaktan, geleceği güzelleştiren rüyalar görmekten ve vazgeçmemekten mutluluk” duyan sürgündeki yazar, Kadir’in iç sesiyle açılır. “Eskisi yıkılırken yerine yenisinin konulmadığı bir çağda, nereye ve neye ait olduğuna karar vermek zorunda olmak!” Üstelik de bu seçimi aşk acısı çekerken yapmak! 1970’lerde yirmi yaşlarında olup hayatlarını yüreklerinin doğrultusunda biçimlendirmiş bir kuşağın temsilcisi sayılabilecek Kadir’in, yirmi yıl sonra, sosyalizmin dünya arenasında gerilediği dönemdeki hüzünlü öyküsü
Kitapta özellikle bu ana karakterden yola çıkılarak 12 Eylül döneminin insan psikolojisi ve kişiliği üzerindeki olumsuz etkilerinden de söz ediliyor. 12 Eylül sonrasında toplumumuza zorla dayatılan hayat ve insan tipinin belirgin bir resmi ortaya konulmuş. Toplumsal vicdanın nasıl sığlaştığı, insanların insanlık yerine kendilerini koydukları, kendilerini sevmekten başka bir şeyin önemli olmadığı hayat tarzı gözler önüne serilmiş.
Adını Unutan Adam bir dönem kitabı niteliğindedir. Toplumcu gerçekçi yazınımızın ardından 1960, 1970, 1980 siyasi çalkantılarının edebiyatta meydana getirdiği değişimlerle ilgili Berna Moran'ın yazdığının dışında çok fazla şey söylenmesi gerektiğini düşünmemekle birlikte 1970 kırılmasının ardından verilen pek çok eserin içinde bu kitap da kendine bir yer edinmiştir denebilir. Erdal Öz'ler, Sevgi Soysal'lar derken Mehmet Eroğlu da o dönemin tipik konu seçimlerinden biriyle karşımıza çıkmaktadır. İdealleri peşinde Filistine giden 3 Türkün geriye dönebilen yalnızca bir kişisi olan Adını Unutan Adam (AUA) büyük bir travma yaşamıştır (Bu travmanın nedenlerini ve Türkiye'ye geri dönüşüne, hatta sonraki 4 yılda yaşadıklarına dair detaylı resimler sunar Eroğlu). AUA neden adını unutmuştur,Petra ve amca simgeleriyle, yaban ellerde uğradığı müthiş maddi, manevi zorluklarla ifade edilmek istenen aslında nedir gibi tartışma gruplarına bir takım "gizli yumurtalar" kitapta yer almaktadır. Kitap psikanalitik,mitolojik alıntılarla oldukça zengin alt metinlere sahiptir. Petra isim seçimi ile Almanya'dan Ürdündeki "Petra"ya kadar ilintiler kurulabilir ya da dostluk, kardeşlik, vicdan vurguları sabahlara dek tartışılabilir. Kapitalizm karşıtı duruşu ile bilinen Eroğlu'ndan şekil, üslup ve anlatım dili olarak süslü bir kitap AUA. Düz yazılması halinde basit bir okumalık gibi duracak olmasına rağmen "böyle" yazınca son derece etkileyici olmuşsa biraz da bu "böyle nasıl oluyor" u incelemek gereken bir eser. Okuyanlara ve okuyacaklara selamlar.. Es geçmeyin.
Biliyorum size çok komik gelecek ama eğer ilk 200 sayfadan sıkılmadan son 30 sayfaya ulaşabilirseniz sonunda gerçekten büyük bir hediye ve sürpriz bekliyor sizi. UMAG'ın bir seminerinde Mehmet Eroğlu'nun "hayatımı değiştiren kitap" diye tavsiye ettiği kitap; işte bu kitap! Ben de onun bu tavsiyesi üzerine okudum, sene 1999... ŞOK oldum.
Bu kitabı okuyan her insanın hayatında öyle ya da böyle bir şey değişmiştir. Son derece tek düze, son derece sıkıcı, insanı bunaltan bir tarafı var ama sonu herşeye değer. Bu arada uyanıklık yapıp son 30 sayfaya bakmayı düşünenlere uyarı: İlk 200 sayfa sizi ruhsal ve düşünsel olarak son 30 sayfaya hazırlıyor. Her satır, her paragraf, her sayfa sürekli aynı noktaya ve aynı şeye konsantre olmanıza uğraşıyor ve sonunda GÜM!
Mutlaka okunmalı...
Kusma kulübü...Kitapla ilgili tam olarak ne hissettiğimi anlatamıyorum,şu an bitirdim ve birbirinden farklı düşünceler kafamın içinde uçuşuyor...Sanırım en net ifade ,bu bir vicdan muhasebesi meselesiydi.Kitapta 32 yaşındaki Umut'un hayata tutunmakla hayattan kopmak arasında kalan içsel düşüncelerine yolculukları anlatılıyor.Neresinde yer almalıydı bu şehrin,bu gezegenin; parlak ışıkları mı seçmeliydi,yoksa açlıktan ölenlerin intikamını almayı mı...Bir sürü karakter,bir sürü hikaye,bir sürü acı...Okurken çoğu yerde içimin kasvetle daraldığını,bir çoğunun da gerçeğe yakınlığının acımı daha da artırdığını söylemeliyim.
Bazı yazarların bunu kendilerine nasıl yaptığını anlayamıyorum; bu ,nasıl bir düşünce dünyası,nasıl bir muhakeme,nasıl bir bakış açısı...Benim okurken üzerime çöken bu hüznün ağırlığını ,yazarken kim bilir yazar nasıl hissetmiştir...
Okuyun ya da okumayın diyemem,sadece okuduğum en ilginç kitaplardandı diyebilirim.
Kitabı okumama vesile olan sevgili arkadaşıma da buradan teşekkürlerimi iletiyorum :)
"gelecek için kurduğumuz umutsuz hayaller, çoğu kez geçmişte göz ardı edip, kaçındığımız fırsatlardır."
Psikolojinizi sorgulatacak olan roman sizi bambaşka bir yolculuğa davet ediyor. Bu yolculuğa çıkmaya cesaretiniz varsa o tren içinde kalmak da zorundasınız, kitabın sizi götürdüğü yoldan çıkamıyorsunuz. Özgürlüğünüzü kaybetmiş gibi hissediyorsunuz. Tamamen karamsar, soğuk ve sonu olmayan bir yol gibi.
bazı kitapları okurken bu hikâye hiç bitmesin dersiniz.. ama biter, hemde hiç ummadığımız şekilde. böyle bir kitaptı bu da benim için. baş kahraman kuzey'in trajik hayat öyküsü; 12 mart darbesinde hapis yatmış işkencelere maruz kalmış, hayatının hiç ummadığı anında aşık olmuş.. geleceğini geçmişine kurban etmiş. ve hazin son! her yönüyle okunmayi hak eden, sevilesi ve akıldan çıkmayacak bir hikâye^^
Masum değiliz, hiçbirimiz dedirten kitap..
Baş karakter Umut ve onunla aynı apartmanda yaşayan bir sürü kişinin birbirinden trajik hayat hikâyeleri..
Karakterlerin kendilerine has acıları var çünkü kitapta hüzün ve umutsuzluk hâkim. Ve bu umutsuzluktan doğan öfke var, kapitalist düzene, siyasete, medyaya, zenginlere, bundan zerre şikayet etmemekte olan insanlara..
Kusma kulübü de bu yüzden var, bu düzene karşı çıkan bi' grup kişinin kendi içlerinde zenginleri kaçırıp, yargılayarak cezalarını kesmek, onlara dünyada ki acılardan söz etmek, iş adamları zevk-i sefa yaşarken, yoksul bebeklerin açlıktan öldüklerini yüzüne vurmak, eşitsizlikten, gamsızlıklarından, masum olmadıklarından dem vurmak..
Adeta yüzlerine kusmak evet.. esas olay bunun gibi bir sürü faktörü bir araya getirip, savunma yapan grubun en sonunda, dünyanın tüm pisliğini kapitalistlerin üstlerine boca eder gibi kusmaları elbette.
Grubun devrim niteliğindeki eylemi; kusmak! Zengine, Mankene, Kapitale, Emperyale..
Soyut olarak kusun içinizdekileri, ya da somut olarak kusun yüzlerine. Çünkü en iyisi kusmaktır, her şeyi temizler!
Yazar, burjuvaya eleştirel ve okkalı serzenişte bulunmuş bu kitapta, okuyun ve şahit olun sağlam mideyle...
·
Puan vermedi
"Mücevherlerini takmamıştı ama gözleri vardı." Diye başlıyor kitabın arkasındaki tanıtım yazısı. Ateist bir adamın hayata karşı duruşu ve hayatın önemsenmeyecek kadar değersiz olabileceğini anlatmak istiyor zannimca. Aşk ve daha birçoğu..
