Aynanın karşısına geçişin, ben keşfi sürecini simgelediği sezgisini taşır Narkissos miti. Onun kendine yönelik sevgisi, kendini keşfedince eriştiği kavuşma ve bütünleşme duygusu, kendi diğer yanıyla, yani kendi symbolon’uyla tamamlanması Platon’un Aristophanes’ten aktardığı aşk kuramını anımsatıyor. Buna göre insanın kendi benzerine tutkusu, ezelden gövdesinin ikiye bölünmüşlüğü yüzündendi. Bölünmüş insan diğer yarısını aramaktaydı. .