Kalbimin odaları meşe ağaçlarının sayısından daha fazla insanla dolu. Fakat ben yalnız yürüyorum. Yalnızlık ancak bu kadar kalabalık olabilirdi diyorum kendime…
Sadece samimiyede merhaba edip başını yaslayabileceği bir omuzdan başka bir şey aramayan çok insan var. Çünkü herkes yalnızlık çekiyor kalabalığın içinde olmak yalnızlık yok anlamına gelmiyor Tam tersine; iletişim fırtınasına maruz kalıyor, günde binlerce mesaj geliyor ama bal gibi yalnız! Çünkü burada in san idraki yok; bir makine, soğuk bir mesaj: seni bilmiyor. seni hissetmiyor. Insanlar ancak göz teması, gönül teman kurarak ve yüz yüze bakarak birbirlerinden istifade edebilirler. Bunun tadını aldığın, insanlara bunu sağladığın yani bir gönle sürur verdiğin zaman bu elbette sana da dönecektir.
"YAŞAMLA ÖLÜM ARASINDAKİ YAŞAMI ÖLDÜRMEK İSTİYORUM
Ayakuçlarım soğuk, gece ayaz, kış mevsimi kendini yavaş yavaş gösteriyor, kurumuş dallardan belli... Tam da böyle bir akşamdan, herkese merhaba...
Ne yazacağımı bilememenin yanı sıra, başlığa takılıyor gözüm her seferinde. Başlık, ağır anlam yüklü olsa da akşam karanlığı çökmeden beliren