Tüm toplumsal düzenler ve hiyerarşiler hayali olduğundan kırılgandır ve toplum büyüdükçe kırılganlıklar artar. Dinin kritik önemdeki tarihsel rolü, bu kırılgan yapılara adeta insanüstü bir meşruiyet vermesidir.
…
Weber, meşruiyetin üç ideal tipini saptamıştı: 'eski gelenekler'in otoritesine inanmaya dayanan geleneksel meşruiyet; 'sihirli' özelliklerle donatılmış olan kâhinlerin ve büyük liderlerin mucizevi açıklamalarına dayanan karizmatik meşruiyet; son olarak, belirlenmiş kuralların yasallığına ve otorite sahiplerinin temeli yasalarda olan emirler verme hakları bulunduğuna inanmaya dayanan rasyonel meşruiyet.
…
Sayfa 205Kitabı okudu
Bir zamanlar liberal demokrasiye meşruiyet kazandıran iyi organize edilmiş bir düzenleme olarak düşünülen seçimler giderek iflah olmaz bir şekilde hileli ve yozlaşmış bir sistemin göstergesi olarak görülmektedir.
İslamın kadını, her şeyden önce açıkça bir cinsel obje olarak tanımladığı aşikardır; kadın, patriyarkal meşruiyet içinde cinsel hizmetleri yerine getirir ve insan ırkını yeniden üretir. Partiyarka, kadının iffetini, mekanın ayrılması pahasına garanti eder. Bu mekansal ayrım, kadının, kocasıyla ve ensest yasasıyla kadına yasaklanmış olanlar haricindeki erkeklerle ilişkiye girmesini sınırlar ve onu, dar bir alana, yani ekonomik olmayan olarak tanımlanan eviçi alana hapseder.
Sorular
Şimdi sormak gerekir: Tabiat ilimlerine dindar insan gözünde meşruiyet, hatta itibar sağladıktan sonra, metafizikle ilgili meseleler arasında sadece üç tanesini İslâm dininin esaslarına aykırı bularak reddetmek felsefeyi ve hür düşünceyi nasıl öldürmüş olabilir? Hele hele “müsbet ilimleri” nasıl engellemiş olabilir? Ayrıca, söz konusu üç mesele metafiziğin tamamı mı demektir? Öyle bile olsa, o zamanlar felsefe metafizikten mi ibaretti? Yine, Aristo felsefesi, felsefenin tamamı mı demekti? Aristo eleştirilemez miydi? Aristo eleştirilince hür düşünce neden ve nasıl elden gidiyordu?
Bu sorular daha da uzatılabilir. Fakat buradaki amaç bakımından bu kadarı yeterlidir.
Sayfa 113Kitabı okudu
...meşruiyet en inançlı olana değil, mücadelesi halkınkiyle aynı olana verilir.
Sayfa 81 - ykyKitabı okudu
