Meğer ben ne kadar boş şeylere ağlamışım;
Kalbim hâkikat diye bir ihtimale tapmış.
Ne mânâsız şeylere meğer bel bağlamışım;
Meğer benim peşinde koştuklarım serapmış…
...
Anladım insanlardan geldiğini kederin;
Uzak, herkesten uzak bir hayat süreceğim.
Beni bu inzivama taarruz edenlerin,
Yüzüne hakaretle, kinle tüküreceğim!..
Sayfa 68