Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Ehl-i Beyt'i, yaşadıkları dönemi, şartlarını ve Kerbela'da yaşananları öğrenmek adına bilgilendirici bir kitap. Dili akıcı, kişiler ve olayların çokluğuna rağmen kulak dolgunlundan olsa gerek benim için öğretici oldu. Alevi kardeşlerimizi çok daha iyi anlıyorum artık. Ve onlardan farklı olmadığımı.Özde aynı iken farklı olduğumuzu düşündüren ney? Orası muğlak işte!
Kitabın ilk 100 - 200 sayfasını okurken benim bile kafam karıştı ve sıkıldım kaldı ki ilk olarak bu kitabı okuyanlar için her şey daha zor olacaktır. 200'lerden sonra olaylar hız kazandı ve daha heyecanlı oldu, yine de çok fazla olay vardı ve bir çoğu çok anlaşılmadan hızlıca geçti. Aslında yazar uzun ruh çözümlemeleri yerine olayların anlaşılmasını sağlamaya çalışsa olurmuş.
Kitabın sonu da açıkçası beni tatmin etmedi, serinin son kitabı olarak düşünürsek final biraz muğlak oldu diyebiliriz. Açıkçası Yeşil beklediğim gibi çıkmadı ama kötü de değildi. Seriye Yeşil'den başlarsanız seri karmaşık ve çekilmez olabilir, Siyah'tan başlamak kesinlikle çok daha iyi olacaktır.
Daha fazlası için; yorumatolyesi.blogspot.com/2015/12/yesil-c...
Şehsuvar Sami idealist bir Selanikli Payitahta başkaldıran İttihat ve Terakkinin sarsılmaz silahşörü, bir yanda ester bir yanda siyaset kıskacında kıvranarak yaşamını tüketmiş bir yazar. Ahmet Ümit’in son kitabının kahramanı. Polisiye kitaplarıyla tanıdığım Ahmet Ümit bu sefer tarihi bir romanla okuyucu karşısında hem de iddialı çetrefilli bir konu hoş millet olarak tarihimizin hep muğlak olduğunu unutmamak gerekir. Selanikli Şehsuvar'ın idealist düşüncelerin esintisine kapılarak ömrünü İttihat ve Terakkinin amaçlarına adamakta ve onun penceresinden bir devrin –sancılı bir dönem, karmaşık ve muğlak bilgilerin ziyadesiyle fazla - panoraması ele alınıyor. Estere yazdığı mektuplarla yazar romanını işlemiş ve farklı bir türü denemiş. Objektif olmaya çalıştığını belirtmesine rağmen bazı bölümlerde 2. Abdülhamit ve efradı hakkında zikredilenler iç sızlatıcı oluyor. Zaten neslimizin bigane kalmasına sebep olan en büyük husus yaşanılan tarihin hala puslu katmanlar arasında kalmış olmasıdır. Yaşanılanların türlü sebeplerle çarpıtmak, yadsımak olan olaylardan ziyade şahıslar üzerinde tartışmak tarihi bilim olmaktan uzaklaştırıp malayani bir bahse dönüştürmektedir. Hacimli bir eser olmasına rağmen kendisini okutmayı başarıyor.
Hangisine daha çok şaşırdığıma emin olamadım: Öykü kahramanımızın bir sabah uyandığında kendisini bir böceğe dönüşmüş olarak bulmasına mı, yoksa sonrasında ailesinin ona dair duygularındaki dönüşüme mi. Sanırım bende ikincisi daha baskın oldu. Minnettarlık ve sevgi duygularının --hem de kişinin kendinden kaynaklanmayan, salt dış etkilerle-- kısa bir zamanda tiksinti ve umursamazlığa dönüşmesi, dönüşebilmesi gerçekten etkileyici bir tema olmuş.
Ayrıca hiç kuşku yok ki bir böceğe dönüşmek nefis bir metafor olmuş. Bununla benzetilen, vurgulanmak istenen hal şudur gibi net bir kanaat açıkçası bende oluşmadı. Belki ben anlayamadım, belki de yazar kasıtlı olarak muğlak bıraktı. Yalnızlık olabilir, toplum normundan ayrılmak, bazı marjinal akımlara kapılmak olabilir. Hangisi olursa olsun, nefis bir metafor olduğu kesin.
Çok hazin bir öykü. Kitapta aktarılan o yürek dağlayıcı duygular sözcüklere belki daha güzel dökülebilirdi (gerçi bakmayın, bu yorumu yapmama tonla Stefan Zweig okuduktan sonra bu kitabı elime almış olmam da sebep olmuş olabilir), ama ne olursa olsun, çok hazin bir öykü.
Son bir not: Öykünün ismi nefis konmuş.
Kafka'nın okuduğum ilk eseri oldu. Kafka'yı keşfetmeye "Dava" 'sı ile devam ediyorum.
Stefan Zweig'ın geçen hafta başladığım Merhamet adlı romanına devam ederken bir de hikâye kitabını sıkıştırdım araya-aslında bir Conrad bir de Cortazar da sıkıştırdım- ve çok nadiren olan birşey gerçekleşti: birkaç saat içinde kitabı bitirdim. Bitirmek zorundaydım; çünkü elimden bırakamadım. Zweig'ın bu kitabı ne zaman yazdığını bilmiyorum; ama
İnsan Ölüme Yakın Deneyimler konusunun çok rahat istismar edilebilecek bir konu olduğunu bilince her kitapta acaba neyle karşılaşacağım diye düşünüyor. Kuşkuları inançlarından derin olanlar için Melvin Morse gerçekten biçilmiş kaftan. Çünkü bir bilim adamı olarak Morse inançlarını ispatlamak değil, olup biteni bilmek derdinde. Sağ kulağın
