“o mahur beste çalar
Müjgânla ben ağlaşırız.''
İncelememe bu sözlerle başlamak istedim.
Çünkü biliyorum okuyan, okumayan kitabın ismini duyan herkesin aklından geçecektir.
Peki burda 'mahur' nedir? Müjgân kimdir?
**Mahur besteyi çalan “o” herhangi bir enstrüman, müjgan ise Klasik edebiyatın kirpik remzidir: Geniş bir hayal ve rüya dünyası
Ahmet Kaya "O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız" derken
hepimiz Müjgan'ı bir kadın sandık.
Oysa ağlaşacak kimsesi yoktu ve müjgan sadece kirpik demekti...
İyi olsun geceler......
6 Mayıs 1972 sabahı Attila İlhan radyoda deniz, Hüseyin ve Yusuf'a kıyıldığını öğrenmiş İzmirde vapurla karşıya geçerken "o mahur beste çalar müjganla ben ağlaşırız" şiirinin sözlerini yazmıştır. Müjgan bilinenin aksine sevgili değil eski dilden gelen "kirpik" anlamındadır.
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan’la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımız da sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan’la ben ağlaşırız
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Mujgân'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgân'la ben ağlaşırız...
#ATİLLA İLHAN
Emre Timur / Şizofren
“Bir insanı anlamak istiyorsanız öncelikle insanlar hakkında bildiğiniz her şeyi ama her şeyi unutmalısınız” demiş Carl Gustav Jung. İnsanoğlu çoğunluğun davrandığı gibi davranmadığı zaman dışlanır. Toplumun standartlarına uymayanlar ötekileştirilir. Kendileri gibi görülmediklerinden, hemen bir etiket yapıştırılır.
youtu.be/FSyq6w5qXGM
Çoğu kişinin bir kadın olarak düşündüğü Müjgân ismi aslında Attilâ İlhan'ın kirpikleridir. Attilâ İlhan'ın “müjganla ağlaşmak”la kastı idam edilen Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan'ın arkasında döktüğü gözyaşlarıydı.
Mahur Beste
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı
Güneşten ışık yontarlardı sert adamlardı
Hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı
Gittiler akşam olmadan ortalık karardı
Bitmez sazların özlemi daha sonra daha sonra
Sonranın bilinmezliği bir boyut katar ki onlara
Simsiyah bir teselli olur belki kalanlara
Geceler uzar hazırlık sonbahara
Attila İlhan