Demek ki insan öncelikle üç şeyi istiyor. Yaşamak, başkasından bir ya da birkaç saat fazla yaşamak ve ne olursa olsun yaşamak. İkincisi mutlu olmak. Acılardan süzülüp üretilen mutluluk bile olsa...Aşk ya da nefretin kalıntıları da olabilir bu... Sadece ölerek yakalanamıyor mutluluk. Aşk insan için büyük mutluluk kaynağı olabilir. Ancak sadece aşka dayanarak yaşanmıyor. Sadece aşka dayalı yaşam olamayacağı için de kaçınılmaz şekilde yaşamın üçüncü nedeni oluşuyor. Bilgi. Gerçeği bulmak için yaşamak! Mutluluk denilen de bu değil mi zaten? İnsanın bilgiye susamışlığını gidermek için sadece aşk yeterli mi? Hayır, dalga denizin ta kendisi olabilir mi?
Bazen uygun bir kelimeyi bulmak için aylarca bekleyebilirsin. Bazen ufak bir şans için tüm şanssızlıkları görebilirsin. Bazen mutlu olmak için tüm mutsuzlukların tadına bakabilirsin. Bazen iyi bir an için kötü anlara razı olabilirsin. Bazen bir kişi için yüzlercesine inanabilirsin.
Senden Önce Ben, umut etmenin gücünü iliklerinize kadar hissetmenizi sağlayan bir roman. İmkansız gibi görünen bir aşkın aslında yalnızca önyargılardan ibaret olduğu fikrini hedef almış yazar. Bir yandan okurken, bir yandan ağlatıyor. Bu kitabı okuduktan sonra, bazı şeylerin farkına varıyoruz; mutlu olmak için ne yaptığımızın ya da mutlu olmak için bir şey yapıp yapmadığımızın. Ben bu kitabı okuduğum gecenin sabahı mutluydum. Kitap okumanın en güzel yanı da budur işte. Okuduğumuz her romanda, kendimizi o hikayenin içine atarız. O karaktere bürünür, onun duygularını yaşarız. Sonra gerçek hayata dönmek üzer bazen, çünkü okuduğumuz romandaki karakterin yaşadığı hayat daha iyidir. Bazense mutlu eder. Ben de mutlu oldum. Will' in yerinde olmadığım için , ama en çok da Lou' nun yerinde olmadığım için...
Senden Önce BenJojo Moyes · Pegasus Yayınları · 201329,2bin okunma
Nietzsche'nin "aktif unutma" tezi üzerinde çalışıyordum.Ona göre hayvanlarla insanlar arasında temel bir tarihsellik farkı vardı.Hayvanların tarihselliği yoktu; dün ve bugün arasında bir fark hissetmezlerdi.Bu tarihsel bilinç insana özgüydü ve hayvanları kıskanmamız için bir sebepti.İnsanın geçmişini araştırması acı veren bir deneyimdi.Mutlu olabilmenin tek şartı "unutmayı" başarabilmekti.
Hayvanların yaptığı gibi neredeyse hafızasız yaşamak ve mutlu olmak mümkündür ama hiçbir şeyi unutmadan yaşamak imkansızdır...
Aramızdan ayrılan Yaşar Kemal ardında sonsuza dek içinde nefes alabileceğimiz, insanlığımıza ve vicdanımıza dokunabileceğimiz kelimelerden ve sözlerden bir dünya bıraktı. Onsuz olmak kötü ve üzücü de olsa aramızdan zamansız ayrılan edebiyatçı ve aydınlara göre uzun diyebileceğimiz ömründe, halklarımıza ve insanlığa bıraktığı eserleri nedeniyle mutlu olduğumuzu söyleyebiliriz. 2005 yılında Esmer Dergisindeki kısa yazısı için : yazarvar.blogspot.com.tr/2015/03/yasar-k...