Schopenhauer Yaşam Bilgeliği Üzerine Aforizmalar kitabında Voltaire'in şu sözüne yer veriyor: "Mutluluk yalnızca bir düştür, acı ise gerçektir."
Bir zamanlar mutluluk sebebi olan şeylerin acı veriyor hâle gelmesi berbat bir şey. Ama güzel şeylerin unutulması da yaşananlara bir ihanet değil mi?
"Bir zamanlar mutluluk sebebi olan şeylerin acı veriyor hâle gelmesi berbat bir şey."
Emine ŞimşekKitabı okudu
Ebedi hayat olması demek, hayat ebediyen sürüyor demek değil, orada zaman yok onsan, ölçülemiyor bile, yani hayat da yok. Madem öyle ne işe yarıyor bu? Ama işte karşılığında mutluluk sonsuz oluyor. Dünyada tam tersine zaman var, hayat var, mutluluğa gelince insan ona hasret işte. Her insan. Hasret de güzel bir şey. Bazen kötü de oluyor, çoğunlukla iyi. Sonra bazen kötünün de iyi olduğu oluyor. Acı veriyor, yine de iyi. Acı vermemesi elbet daha iyi. Bence.
Sayfa 13Kitabı okudu
"Yine de aşka haksızlık etmeyelim. Acı vermesi kadar mutluluğu da var. Keder kadar sevinç de veriyor. O kadar da kötü değil."
"Aşk hep kötü değil canım. Arada sırada mutluluk kırıntıları atıyor önümüze."
"O kırıntıları küçümseme... Güzel bir an için bütün yaşamını feda edecek ne insanlar var dünyada. Üstelik çok da haksız sayılmazlar. İnsan âşık olunca yeniden doğmuş gibi oluyor. Sevdiğimiz insanın bir bakışı, bir dokunuşu, seslenişi aklımızı başımızdan almaya yetiyor. Nedenini, nasılını bilmiyorum, ama bu olağanüstü bir mutluluk."
S: Dünya araştırma yapmak için fazla büyük. Bütün bildiğim, ben varım, dünya var, dünya bana üzüntü ve sıkıntı veriyor ve ben dünyaya sıkıntı veriyorum.
M: Benim deneyimim her şeyin mutluluk olduğudur. Fakat mutluluk arzusu ıstırap yaratır. Böylece mutluluk, istırabın tohumu olur. Tüm ıstırap dünyası arzudan doğmadır. Haz, zevk için duyduğunuz arzudan vazgeçin, acı nedir asla bilmeyeceksiniz.
S: Zevk neden acının, ızdırabın tohumu olsun?
M: Çünkü zevk uğruna birçok günah işlersiniz. Ve günahın meyveleri de ıstırap ve ölümdür.
Benim Gurum da bana her şeyden mutlaka kuşku duymayı öğretti. Dedi ki: "Kendiniz den başka her şeyin varlığını yadsıyın." Acıları ve zevkleri ile bu dünyayı siz arzularınızla yarattınız.
S: Acı vermesi de gerekli mi?
M: Başka nasıl olabilir? Doğası gereği zevk sınırlı ve geçicidir. Istıraptan arzu doğar, arzu istırap içinde doyum arar ve o düş
kırıklığı ve çaresizlik içinde son bulur. Istirap, zevk için bir zemin oluşturur. Bütün zevk arayışları ıstırap içinde doğar, istırap içinde son bulur.
"Bir zamanlar ilk bulanık bakışlarımı görmüş olan siz, tanımlayamadığım şahıslar, yeniden yaklaşıyorsunuz bana. Bu kez sizi tutmayı denesem mi acaba? Yüreğim o eski çılgınlığına yönelsin mi? Sis ve dumanlar içinden yükselerek etrafımı sarıp başıma yığılıyorsunuz.
Peki, o halde hükmedin!
Beni çevreleyen büyülü soluğunuz tıpkı gençlik yıllarımda olduğu gibi gönlümü titretiyor. Birlikte getirdiğiniz sevinçli günlerin görüntüleri yanı sıra bazı hoş gölgeler belirgin hale geliyor. Eski ve yarı unutulmuş bir masalmış gibi ilk sevginin ve ilk dostluğun izleri gözlerimde canlanıyor. Acılar yenileniyor, şikâyetler tekrarlanıyor. Hayatın içinden çıkılmaz dolambaçlı akışı. Benden önce ölmüş, güzel saatlerin mutluluk düşlerine tanık olmuş o iyi insanların adları anılıyor. İlk şarkılarımı dinlemiş olan o ruhlar birazdan söyleyeceklerimi duymuyorlar artık. Yok olup gitti o eski dost topluluğu ve ne acı ki, ah! Uzaklaşarak kayboldu o ilk şarkımın yankısı.
Alkışları bile beni korkutan, tanımadığım bir topluluğa sesleniyor şarkım. Ne var ki, şarkımın hâlâ yaşıyor olması, yolunu şaşırarak dünyaya yayılması keyif veriyor. Çoktandır unutmuş olduğum bir özleyiş uyanıyor içimde. O sessiz ve ciddi ruhlar alemine gitmenin zamanı geldi. Fısıltılı şarkımın belirsiz seslerle havada yayılmasıyla bedenim titriyor, gözyaşlarımın akışını durduramıyorum. Acımasız yüreğim katı değil, yumuşak! Sahip olduğum şeylerin nasıl uzaklaştığını görüyorum. Kaybolmuş şeylerin ise yanı başımda birer gerçek olduğunu."
Bunları dinleyip majör depresif olmamak imkansız. :D
youtu.be/7FcfSxrRU_o
Rüyaysa bu gerçekten artık uyanmak istiyorum
Mutluluk bile acı veriyor çünkü sonu var biliyorum.