Gregor -Natalya
Tuhaf bir insansın sen ...
Ay'a benziyorsun : bir erkeği ne üşütürsün, ne ısıtırsın....Seni sevmiyorum .
Sayfa 193 - Altın kitaplar 1967/Moskova baskısı nüshasındanKitabı okudu
Evlendikten sonra Natalya
Genç kızlık yaşamının küçük sevinçleri Natalya'ya şimdi büyük ve parlak şeyler olarak görünüyordu.
Sayfa 72Kitabı okudu
"Tuhaf bir insansın sen! Aya benziyorsun; bir erkeği ne üşütürsün ne de ısıtırsın. Seni sevmiyorum Natalya..."
Sayfa 159 - Yordam EdebiyatKitabı okudu
18 Şubat 1831 tarihinde Puşkin Natalya Nikolayevna Gonçarova ile Moskova'da evlendi.
Genç çiftler Mayıs ayına kadar Puşkin'in Arbat'ta kiraladığı dairede kaldılar (şimdi burası Puşkin müzesinin ek binası olarak çalışıyor).
Sayfa 214 - MULTILINGUALKitabı okudu
sen bir aysın, aya benzer yüreğin, ay yüzlüm vs ler hep boşuna yazılmış :)
"Tuhaf bir insansın sen! Aya benziyorsun; ne bir erkeğini üşütürsün ne de ısıtırsın.Seni sevmiyorum Natalya, sakın bana kızma.
***
Baban seni buz üstünde peydahlamış herhalde Natalya. O kadar soğuksun ki!
***
Sayfa 146 - Yordam YayınlarıKitabı okudu
-Çok hoş, etine dolgun bir kadınsın! -diyor Artamonov hayranlıkla, kadının sıcacık ve tombul vücudunu okşarken.
- Ne güçlü kadınsın! Niye az doğurdun?
- Natalya'dan başka iki tane daha oldu, çok zayıftılar, öldüler.
-Demek ki, kocanda iş yokmuş...
-İnanmazsın, -diye fısıldıyor kadın,- aslında senden önce ben aşkın ne olduğunu bilmezdim. Arkadaşlık ettiğim kadınlar anlatırlardı da inanmazdım, utandıklarından uyduruyorlar diye düşünürdüm. Aslında ben de kocamın yanında utançtan başka bir şey bilmezdim, yatakta kütük gibi yatardım. Tanrı'ya dua ederdim, uyusun da bana dokunmasın diye. İyi bir insandı, sakin, akıllı, ama Tanrı ona aşk yeteneği vermemişti...
Sayfa 47Kitabı okudu
"Baban seni buz üstünde peydahlamış herhalde Natalya. O kadar soğuksun ki!"
Sayfa 146Kitabı okudu
Ölenler Geri Gelmez... Natalya...
«Babacığım, annem bize dönmeyecek mi?»
«Hayır yavrum; gidenler oradan geri gelmez.»
«Nerden? Mezarlıktan mı?»
«Yani, ölenler geri gelmez.»
«Ama annem sahiden öldü mü?»
«Yani, ne demek sahiden öldü mü? Öldü basbayağı, işte.»
«Ama ben öyle sanıyordum ki, annem bizi özleyecek de gelecek...» diye duyulur duyulmaz bir sesle fısıldadı Polyuşka»
Sayfa 304 - Sosyal Yayınlar - Basım Yılı 1983
