Durgun Don/Mihail Şolohov
Az önce seriyi bitirdim.Bu uzun ve çetin savaştan sağ çıkanlar evlerine döndü.Ekim Devrimi sonrasında yaşanan İç Savaş da nihayet sona erdi.Bu son cilt oldukça akıcı ve gerilimin yüksek olduğu, Gregor'la cepheden cepheye koşturduğumuz ve ölümlerin epeyce olduğu bir ciltti.Başlarda hoşlanmadığım karakterler beni sonunda şaşırttı, savaş bir çoklarını değiştirdiği gibi sanırım okudukça beni de değiştirdi.Unutmayacağım karakterlerin isimleri sanki karşımda oturuyor.Aldatma ve utancın baskısı altındaki aşıklarımız,eski düzenin lanetleriyle ve yeni dönemin tehlikeleriyle savaşmak zorunda kaldılar ama yılmadılar, şapka çıkartıyorum karşılarında onların.
Tüm savaşlar korkunç ama iç savaş kadar korkunç olabileceğini sanmıyorum.Aynı aileden kardeş kardeşin peşine,baba oğullarının peşine düşer.Eve gelen mektuplarla benim de yüreğim ağzıma geldi İlyiniçya gibi. Bir yandan sonunda ne olacak kimler sağ selamet derken 2000 küsür sayfa su gibi aktı gitti şimdi ben ne okusam bunun üzerine bu lezzeti bulabilecek miyim bilmiyorum.İçim parçalandı ciğerlerim tükendi bütün bu dost dediğim Gregor, Aksinya,Piyotr,Mitka,Prohor,Natalya bunlar benim için ölümsüz kahramanlar, güçlü ve yetenekli insanlar her biri.14 yılda yazılan bu eseri ya bitirmeden ölüverseydim o zaman hiç kitap okumamış gibi hissederdim herhalde.Evet gerçek bir kitap arkadaşlar kesinlikle okuyun, Şolohov babamız,Durgun Don evimiz.
