Ayaklarımı tuzlu suya sokunca başıma falan da pat küt vuruyorlar bir yandan. Müthiş seviniyorum buna. Bir an önce haşat olmayı bekliyorum.
Ve tavırlarından, bu işe son vermeyi düşün mediklerini anlıyorsun.
Bayılmayı umutla bekliyorsun.
Ama hayır, insanoğlu ne kadar dayanıklı. İnsanın niye bu kadar dayanıklı olduğuna kızıyorsun. Hem kızıyor, hem şaşırıyorsun.
Sayfa 214 - Can Yayınları