Zezeciğimmm Zeze Abyacıyım şeninle doğdu hayıy bu yanyış güneşş şenşin yemin edeyimmm bunu doyu buymayanyayı anlamıyoyum Zeze Abya sahi sahi sahi ah kalbimden bu sözler biricik zezem neden neden neden insanlar cocuklaya büyük olll diyoy kendiyeyi de çocukk gibi davyanıyoylay bu çok çok çok saçmaaa değil mi??? Ya Zeze neden neden insanlar bij biybiyimiji şevdik diye bije zulüm ediyoyyay bu çok adaletsizcee vee ben ayaştıydım hayıy bu suçç deyiymiş ama naşıy oymaj ya böyle hukuk mu oluymuş ya biji ağlatan dayaklay yediyten hakayetleye uyyatsn şey adayetyi miii sen dayannn seni çok seviyorum sennn dayaannn bennn de şana dayanim sen de banaaa dayannn seni koskocaman büsbüyük kocamannnnnn sevdiğimi billllll tamam mı şapşik Zezeeee
#yusuf
-Biliyorum sevmiyorsun! Ama neden seviyormuş gibi baktın?
+kandırdım seni, herkesin seni sevgisiyle aldatığı gibi!
-Peki ya neden, Bunu hak edecek ne yaptım?
+senin nefes alışın bile insanı huzursuz ederken, hala mı ne yaptım diyorsun?
-bu kadar gaddar olmayı kim istedi sizden? Ama özür dilerim hala seviyorum seni.
19.04.2024
Bu gece içtiğim kaçıncı kahve saymadım. Pek de kahve sevmem aslında. Ama nedense bugün hem kahve hem de sigara ihtiyacım varmış gibi hissettim. İhtiyacımı fazlasıyla aldım galiba. Kahvenin tadından mı olsa uykusuz kalmak istediğimden mi olsa pek anlam veremedim. Ama nedense tadı bir cazip geldi. Bilirsin çay severim ben. Demlediğin zaman bile taa
Güngörmez
"Hiç sevmem kışları" derdi. Neymiş üşürmüş de kalın giymek zorunda kalırmış. "Hahh" dedim içimden. "Yazın da, kışın da mahallenin en pejmürdesi sensin..." Bunları o zamanlarda çok yakın olup da sevemediğim, şimdilerdeyse rahmetli olan canım arkadaşıma söylerken yıl 1995 aralığın 17'siydi.
Şimdiyse 2006 yazının
Umarım benden bıkmazsın, seversin herkes önce sevdiğini söylerdi umarım sonra bırakmazsın. Söyledikten sonra ağzıdan bir laf çıktıktan sonra hele bir de inandırıcılığı varsa benim inanasım deli gibi kanacağım sevilmeye hasretle kaldığım zaman gelmişse, Yapamıyorum demezsin olmuyor demezsin senden önce başkası vardı seninle de onu unutma
Gerçek hayattan esinlenmiş etkileyici bir öykü…
Annem, evi, babamı ve bizi terk ettiğinde ben altı yaşında, abim sekiz yaşındaydı. Annemin babamı terk etmesini o yaşta bile anlamıştım da, bizi terk etmesini anlamamıştım. Anne çocuklarını terk eder miydi?
Babam, annemi döverdi. Babam beni, abimi döverdi. Ben o yaşlarda babalar döver diye biliyordum. Babalar döver…
Anneler olmayınca, evlerin
Bunu sana neden yazdığımı bilmiyorum. Ama bu mektubu hiç okumayacağını biliyorum. Hayır korkma bu bir intihar mektubu değil. İntihar etmeyi düşünüyorum, hiç değilse şimdilik. Ama hayatın acımasızlığı karşısında kendimi intihar hayalleriyle avutuyorum işte. Biliyor musun birkaç kez gerçekten ciddi olarak düşünmüştüm intihar etmeyi. Ama cesaret
19 Nisan 2024
22.42
Tam otuz yıl saatim islemiş ben durmuşum;
Gökyüzünden habersiz, uçurtma uçurmuşum... NFK
19.20
"Sakın beni unutma, olur mu? Çünkü ben seni hiç unutmayacağım." dedi. Neyim var ki unutulmayacak, der gibi gülümsedim. Ama unutuş yahut unutmayış hususunda bir yorumda bulunmadım. Çünkü "asla" diye kurulan
Mahşerimsin
Sustukça sen oldum, sen oldukça kendime kaldım,seni buldum.
Cezasının ne zaman biteceğini bir hükümlüydüm sende..
Aşkı taşımak tek özgürlüğüm oldu anlamalısın.
Bende kendini üretirken yokluğunu aynı boyuta taşımasaydın keşke..
Sen yoksan olmayacaksan ben hangi kimlikle kalkarım ayağa hiç düşündün mü?
Yığılıp kaldığım her yerde yokluğun