Ben kimsesizliğin hudutsuz açık denizlerinde avare yüzmesini bilirim, ben umman dalgalarının başımın üstünde kudurarak haykırdıkları gecelerde sabahlara kadar nefesim kesik, göğsüm tıkalı, gözlerim kapalı durmasını bilirim.
Korktuğun Kişi Sensin?
"Senden neden korkayım ki?" dedim aciz bir şekilde. Söylediklerinin doğruluğu içimi parçaladı.
"Benden korktuğunu kim söyledi?" Elini kalbime götürdü. Nefesim kesilmişti. "Korktuğum kişi sensin. Birine güvenmekten, onu kaybetmekten korkuyorsun. Yalnızlığa mahküm olduğunu sanıyorsun."
Sayfa 132 - Ephesus Yayınları, Emir ve GeceKitabı okudu
Hiç benim ocağımdan oralarda yatar adam gördün mü? Ecdadımdan kırk iki şehit adı bilirim. Rahat döşeğinde ölmüş bir adam işitmedim.
Anladın a? Bir adam işitmedim...
Devlet savaş açmış. Düşman serhatte şehitlerimizin kemiklerini, topraklarını
çiğnemeye çalışıyor. Hiç nasıl olur ki hasmın silahı vatana çevrilsin de, karşısında iptida benim göğsümü bulmasın? Hiç nasıl olur ki, vatan muhatarada
bulunsun da, ben evimde rahat oturayım? Hiç nasıl olur ki, devlet yerinden oynasın da ben mıhlanmış gibi burada kalayım? Hiç nasıl olur ki, vatan muhabbeti bugün her şeyden mukaddes olsun da ben yalnız senin muhabbetinle
uğraşayım? Hiç nasıl olur ki, dünyada her şeyin ilerlediğini bilip dururken, ben
babamdan, ecdadımdan aşağı kalayım? Vatan! Vatan!... Vatan muhatarada diyorum... İşitmiyor musun? Beni Allah yarattı, vatan büyüttü. Beni Allah besliyor, vatan için besliyor. Ben anamın karnından vatana geldiğim vakit aç idim, vatan
karnımı doyurdu... Çıplaktım, vatan sayesinde giyindim. Vatanımın nimeti kemiklerimde duruyor. Vücudum vatanın toprağından… Nefesim vatanın havasından... Vatanımın uğrunda ölmeyeceksem, ya ben niçin doğdum? Ben adam
değil miyim? Vazifem yok mu? Vatanımı sevmeyeyim mi?
Ah, vatanını sevmeyen adamdan, sana nasıl muhabbet memul edersin?
Wow! Nefesim kesildi duyunca…Kafka/Nietzche/Zweig
Kitap yayıncılığı tarihimizin büyük bir kısmı, YARATMAK İSTEDİĞİMİZ OKUR TİPİNE UYGUN ESERLERİ başka dillerden çevirmenin tarihi değil mi?
Sayfa 13 - Sabri Gürses/Gökyüzü kapalı televizyon rengindeydi
Aşk diye diye kendini öldürür.
Defalarca ölmüştüm, her seferinde yeniden dirilmiştim.
O yüzden biraz çürük kokar nefesim.
İçimde aşkla terbiyelenmiş cesedim.
Sayfa 109 - Can yayınlarıKitabı okuyor
Yetmez nefesim kanatlanıp uçmaya
