Hikaye : Mezar Kazıcısı
Uzun yıllar yaşamış bir mezar kazıcı vardı. Biri ona dediki: “ bize bir şey söyle. Ömrünce çukurlarda mezar kazdın. Yer altında şaşılacak ne gördün?”
Mezarcı, “ sana şaşılacak bir şey söyleyeyim. Bu köpek nefesim, tam 70 yıldır mezar kazdığımı gördü de bir an bile ölmedi. Bir an bile Allahın emrine uymadı” dedi.
Limon Kütüphanesi
Aşağıdaki raflardan birinin gölgeliğindeki küçük sürgüyü çektim. Beni şaşırtarak kolayca açıldı. Daha sertler diye hatırlıyordum.
Ve sonra nefesim tıkandı, beynim durdu, Mae ufacık bir ses çıkardı.
"Kitaplar nerede?" diye fısıldadı.
Bense ne diyeceğimi bilemeden öylece baktım, bakakaldım.
Daha önce rafları boydan boya dolduran kitaplar, annemin kitapları neredeydi; hiçbiri yoktu. Onların yerine raflarda limonlar vardı.
Her rafta üst üste limonlar. Bazıları parlak, taze, belli ki yeni toplanmış; bazıları pörsümüş görünüyor, bazıları taş gibi sert. Bir gölgeliği daha açtım, sonra bir tane daha ve bir tane daha, ta ki tüm gölgelikler açılana kadar.
Hiçbirinde, kitap yoktu, sadece limonlar. Bir limon kütüp hanesi.
Nefesin nefesime
Nesine yar nesine
Ölürüm ben sesine
Bir daha vursa idi
Nefesim nefesine
Sesimdeki çamların hoşnut kahkahaları arasında, Edward'm beni bulmak için koştuğunu duyabiliyordum. Benim sıçrayışım onunkinin iki misli olmuştu. Benim olduğum ağaca ulaştığında gözleri fal taşı gibi açılmış bir haldeydi. Daldan, çabucak onun olduğu yere atladım. Yine sessizce ayaklarımın üzerine düşmüştüm.
"İyi miydi?" diye sordum merakla, nefesim heyecandan hızlanmıştı.
"Çok iyiydi." Onaylarcasına*gülümsedi ama o sıradan ses tonu yüzündeki şaşkın ifadeyle örtüşmüyordu.
Sayfa 322 - Epsilon YayınlarıKitabı okudu
"O elbiseyi çok seviyor olmalısın," dedi Christian. O sırada bi- kinimi ve çekime gelirken giydiğim elbiseyi üstüme geçiriyordum. Limon desenli bu beyaz elbise favorilerimden biriydi. "Bahar geldiğinden beri bunu birkaç kez giydin."
Şaşkın nefesim göğsümde çırpınıp dışarı çıktı. "Giydiklerimi fark ettiğini bilmiyordum."
"Senin hakkındaki her şeyi fark ediyorum."
Bu sefer nefesim çırpınmadı, tamamen kesildi.
Sayfa 353Kitabı okudu
Ah kadınlar...
bir keresinde gölgeme gömülmüştüm.
günler geceler boyu gölgemle sevişmiştim.
korkma, demişti yılan gözlü falcı, kadın böyle bir şeydir.
aşk diye diye kendini öldürür.
defalarca ölmüştüm, her seferinde yeniden dirilmiştim.
o yüzden biraz çürük kokar nefesim.
içimde aşkla terbiyelenmiş cesedim.
