Aşka Davet
Nesl-i Kur’an diyoruz,
Nesl-i Furkan diyoruz,
Tohumları serpiyoruz,
Fidanları dikiyoruz,
Aşka davet ediyoruz.
Kutlu YayıneviKitabı okudu
Nesl-i Kur’an
Sussam fayda etmiyor,
Kelimeler yetmiyor,
Rabbim Sen’den niyazım,
Nesl-i Kur’an muradım.
Kutlu YayıneviKitabı okudu
Sussam fayda etmiyor,
Kelimeler yetmiyor,
Rabbim Sen’den niyazım,
Nesl-i Kur’an muradım.
Kutlu YayıneviKitabı okudu
Potansiyel salihler cevval salihlere inkılap etmedikçe ve İslâm’ı ef’âl ve ahval ile tebliğ etmedikçe nesl-i Kur’an ihya edilemez.
Kutlu YayıneviKitabı okudu
Ne o yan, ne bu yan,
Ne de şu han.
Hedef cihan,
Nesl-i Kur’an.
Kutlu YayıneviKitabı okudu
Azimden Sonra Tevekkül, şiirinden...
" ’Allâh’a dayandım!’ diye sen çıkma yataktan...
Ma’nâ-yı tevekkül bu mudur? Hey gidi nâdan!
Ecdâdını, zannetme, asırlarca uyurdu;
Nerden bulacaktın o zaman eldeki yurdu?
Üç kıt’ada, yer yer, kanayan izleri şâhid:
Dinlenmedi bir gün o büyük nesl-i mücâhid.
Âlemde ’tevekkül’ demek olsaydı ’atâlet’,
Mîrâs-ı diyânetle yaşar mıydı bu
YEDİNCİ RİCA: Bir zaman ihtiyarlığımın başlangıcında, Eski Said’in gülmeleri Yeni Said’in ağlamalarına inkılâb ettiği hengâmda, Ankara’daki ehl-i dünya, beni Eski Said zannedip oraya istediler; gittim. Güz mevsiminin âhirlerinde Ankara’nın benden çok ziyâde ihtiyarlanmış, yıpranmış, eskimiş kal’asının başına çıktım. O kal’a, tahaccür etmiş
Sayfa 228 - İhlâs Nur NeşriyatKitabı okudu
«Allâh’a dayandım! » diye sen çıkma yataktan...
Ma’nâ-yı tevekkül bu mudur? Hey gidi nâdan!
Ecdâdını, zannetme, asırlarca uyurdu;
Nerden bulacaktın o zaman eldeki yurdu?
Üç kıt’ada, yer yer, kanayan izleri şâhid:
Dinlenmedi bir gün o büyük nesl-i mücâhid.
Âlemde «tevekkül» demek olsaydı «atâlet»,
Mîrâs-ı diyânetle yaşar mıydı bu millet?
Çoktan kürenin meş’al-i tevhîdi sönerdi;
Kur’an duramaz, nezd-i İlâhî’ye dönerdi.
"Çalış!" dedikçe şeriat, çalışmadın, durdun,
Onun hesâbına birçok hurâfe uydurdun!
Sonunda bir de "tevekkül" sokuşturup araya,
Zavallı dîni çevirdin onunla maskaraya!
M. Akif Ersoy
Sayfa 313Kitabı okudu
Allâh’a dayandım! » diye sen çıkma yataktan...
Ma’nâ-yı tevekkül bu mudur? Hey gidi nâdan!
Ecdâdını, zannetme, asırlarca uyurdu;
Nerden bulacaktın o zaman eldeki yurdu?
Üç kıt’ada, yer yer, kanayan izleri şâhid:
Dinlenmedi bir gün o büyük nesl-i mücâhid.
Âlemde «tevekkül» demek olsaydı «atâlet»,
Mîrâs-ı diyânetle yaşar mıydı bu millet?
Çoktan kürenin meş’al-i tevhîdi sönerdi;
Kur’an duramaz, nezd-i İlâhî’ye dönerdi.
Sayfa 481
Sussam fayda etmiyor,
Kelimeler yetmiyor,
Rabbim Sen’den niyazım,
Nesl-i Kur’an muradım.
Kutlu YayıneviKitabı okudu
Azimden Sonra Tevekkül
– “Allâh’a dayanmak mı? Asırlarca dayandık!
Düştükse bu hüsrâna, onun nârına yandık!
Yetmez mi çocukluktaki efsâneye hürmet?
Hâlâ mı reşîd olmadı, hâlâ mı bu ümmet?
Dersen ki: Ufuklarda bir aydınlık uyansın;
Mâzîye ateş vermeli, baştan başa yansın!
Şaşkınlık olur köhne telâkkileri ihyâ;
Şeydâ-yı terâkkî, koşuyor baksana dünyâ.
Elverdi masal
