Bana göre düşünceleri ifade ederken bir kısıtlama olmamalıdır. Şair ya da yazar hayatı olduğu gibi görmeye ve göstermeye çalışmalıdır. Yeri gelir hicvederken sövülebilir. Belirtmem gerekir ki bu durum sadece günümüze has değildir. Nef'î, Neyzen Tevfik hatta Can Yücel gibi en usta şairlerinde sövdüğü yani küfürlü şiirlerinin olduğu bilinen
Hayat, çatlak bardaktaki suya benzer içsen de tükenir içmesende, bu yüzden hayattan tat almaya bak: Çünkü yaşasan da bitecek yaşamasan da.
Neyzen Tevfik
İngiliz edebiyatı 'duayenimiz' Mîna Urgan, bu kez anılarıyla, bir yaşama ustası olarak karşımızda. Mîna Urgan Bir Dinozorun Anıları'nda açıkyürekli, yalın ve naif bir dille anlatıyor; kendini, deneyimlerini ve bir coğrafyada olan biteni... Halide Edip, Necip Fazıl, Abidin Dino, Neyzen Tevfik, Sait Faik, Yahya Kemal, Ahmet Haşim, Atatürk ve başka pek çok isimle zenginleşmiş bir ömür...
'Oğuz Atay'ı ayaküstü ve o kadar az gördüm ki, onunla ilgili ancak bir tek izlenim edindim: Koskocaman bir kediye benziyordu. Çok büyük ve çok güzel bir kediye öyle görünüyordu ki, ona ilimi uzayınca 'miyaav' diyeceğini sandım. Miyavlayacağı yerde 'tanıştığımıza memnun' deyince şaşırıp kaldım.'
Mîna Urgan'ın anılarını bazen coşkuyla bazen buruklukla ama hep gülümseyerek okuyacaksınız.