Herkesin melodisi kendinedir ve bunun böyle olduğunu yalnızca gramofon çiçekleri bilir belki de çünkü yürekler ve çiçekler tekildir.
Sayfa 204
Sahneden çekilirken yaşamıma karışmış herkesi selamlıyorum.
Sayfa 533 - everestKitabı okudu
Biz tükettik birbirimizi
ürettik, kullandık, tükettik.
Sayfa 257
Ey, iki adımlık yerküre
Senin bütün arka bahçelerini gördüm ben!
Ey, iki adımlık yerküre
Senin bütün arka bahçelerini gördüm ben!
Sayfa 164
+Seni sevmekte oluyorum.
-Seni sevmekte ölüyorum!
Sayfa 54
çok yalnızım, mutsuzum
göründüğüm gibi degilim aslında
karanlıklarda kaybolmuşum
...bir ışık arıyorum, bir umut arıyorum uzun zamandır
aradıkça batıyorum karanlık kuyulara
kimse duymuyor çığlıklarımı
duyan aldırış etmiyor çekip kurtarmak istemiyor
bense insanların bu ilgisizligi karşısında ilgiye susamışım
ümidimi yitirmişim
biliyorum bir gün dayanamayacak küçük kalbim
arkamı dönüp inandığım ve güvendiğim herşeye
veda edeceğim
Nilgün Marmara
"Biz rengin değil
Ara rengin peşindeyiz."
Sayfa 51 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Nilgün Marmara
Mezar
Tükenirdi monolog
Kaçarken içine düştüğüm kara toplum
Big bang sonrası büyük yalnızlık bilinmeyeni
Saçlarında titreyen iblisler karartırken güneşi
Üstüste gömülürken
Saydam yaşamlar
Bir yankı duyulurdu hiç’likten
Bütün yalnızlıklarınızın ilenci
Korusun çoğulluklarınızı
Cinnet koyun erdemin adını
Maskelerinizi kuşanıp yalanlarınızı çoğaltın
Hepiniz mezarısınız kendinizin…
Öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna.
