- Peki, saçma olmayan ne?
+ Kişiliğim; bizzat ben. Her şey benim için, evren bile benim için yaratılmıştır. Beni dinleyin dostum; ben bu dünyada keyfince yaşamanın mümkün olduğuna hala inanıyorum. Buna inanmak iyi şeydir. Aksi halde değil iyi, kötü bir hayat bile süremezsiniz; zehir içmekten başka çareniz kalmaz. İşittiğime göre, ahmağın biri bunu
TÜRKİYE İŞ BANKASIKitabı okudu
İnsan, kim olursa olsun, emek vermeli, alnının teriyle çalışmalıdır. İşte bunda o insanın hayatının anlam ve amacı, onun mutluluğu ve coşkusu saklıdır. Hava biraz aydınlanırken kalkan ve sokakta taş kıran bir işçi ya da bir çoban ya da çocuklara bir şey öğreten bir öğretmen ya da demir yolunda bir makinist olmak ne kadar güzel! Aman Tanrım, konu insanın ne olduğu değil; bir öküzden, basit bir attan daha iyi olmak lazım;
Gloin divanda oluş sebebi
“Halkımızın üzerine,” dedi Gloin, “bir huzursuzluk gölgesi düşeli çok yıllar oluyor. Bunun nereden geldiğini ilk başta fark edemedik. Kıyıda köşede fısıldaşmalar başladı: Bizim dar bir yere sıkıştp kaldığımız, daha geniş bir dünyada daha büyük zenginlikler ve ihtişam bulacağımız söyleniyordu. Bazılan kendi dilimizde Khazad-dûm dediğimiz,
ATSIZ'DA DİL VE EDEBİYAT
Dil: Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü mezunu olan ve bitirme tezini, Osmanlı döneminde sade Türkçe akımının öncülerinden Edirneli Nazmi'nin Dîvân-ı Türkî-i Basît'i üzerinde yapan Atsız'ın dil konusundan uzak kalmayacağı ve bu konuya sık sık temas edeceği açıktır. Onun, Türkçe konusundaki düşüncelerine
Dîvân-ı Türkî-i Basit-Gramer ve Lügati
Edebiyat Tarihi: Edebiyat tarihiyle ilgili görüşlerini de Atsız, 1940'ta yayımladığı Türk Edebiyatı Tarihi'nin girişinde belirtmiştir. Bu eserde Atsız edebiyat tarihini "tarihin bir kolu” kabul eder. Edebiyat tarihi, "bir milletin edebî mahsullerini yahut başka bir tarifle duygu ve düşünce mahsullerini, tarih çerçevesi içinde,
ATSIZ'DA TARİH ANLAYIŞI: Atsız'ın lisans öğrenimi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü (Edebiyat Zümresi) olduğu hâlde bilim adamı olarak tarihle daha çok ilgilenmiş, bu konuda daha çok eser vermiştir. “Türk tarihinin içinde yüzüyorum. Diyebilirim ki her günüm 27 asrın içinde geçiyor." diyecek ölçüde (Atsız 1992: 67) kendisini tarihle