Bazen kendimi öyle güçlü buluyorum ki, bıraksalar dağları bile delebilirim! O zaman şunları söylüyorum kendi kendime: incele, çalış, seç
Bu arada çevrende insan kalabalığının canlı girdabının nasıl kükreyip dönendiğini duyarsın, duyarsın, görürsün nasıl yaşıyor insanlar – gerçeklikte yaşıyorlar, görürsün, yaşam onlar için ödünç alınmış değil, yaşamları uyku gibi, hayal gibi uçup gitmiyor, yaşamları sonsuza dek yenileniyor, sonsuzca gençler ve bir saatleri diğerine benzemiyor; o zaman nasıl da neşesiz ve sıradanlık ölçüsünde tekdüze oluyor korkak fantezi, gölgenin, krin kölesi oluyor, beklenmedik biçimde güneşi örten ve böylece güneşine çok değer veren, gerçek bir Petersburglunun kalbini sıkıntıya boğan ilk bulutun kölesi oluyor – o sıkıntıyla da nasıl bir fantezi doğuyor artık! Hissedersin sonunda yorulduğunu, sonsuz çabada yorulduğunu bu yorulmaz fantezinin, çünkü sonuçta olgunlaşırsın, önceki ideallerini geride bırakırsın: Küle. kalıntıya dönüşürler; eğer başka bir hayat yoksa, onu bu kalıntılardan inşa etmek gerekecektir. Bu arada ruh hep başka bir şey diler ve ister! Ve hayalperest boş yere, külleri karıştırır gibi eski hayallerini karıştırır, o küllerde bir kıvılcım olsun bulmaya çabalar; onu ü emek, soğuyan kalbini canlanan ateşle ısıtmak ve ondaki daha önceden tatlı tatlı gelmiş, ruhu huzursuz etmiş, kanı kaynatmış, gözlerden yaşlar akıtmış ve kendisini görkemli biçimde kandırmış olan şeyi tekrar diriltmek için!
Can YayınlarıKitabı okuyor
Demek ki insanın beyni bir dakika düşünmeden duramıyor, o garip başı öyle yaratılmış ki istese de istemese de düşünceler ard arda geliyor, bir düşünceden öbürü doğuyor, herhalde ölünceye kadar böyle devam ediyor bu..
Durmadan isteyip de istediğine kavuşamamak bıktırıcı şeydir.''
İkinci Basıma Önsöz
En kötü yazar kendine karşı içtenliği olmayandır. Kendine karşı içten olmayan hem kendini, hem de kendi dışındakileri kandırır. Bu nedenle içimde hissetmediğim, bilincimin kabul etmediği hiçbir şeyi yazmak istemiyorum, yazmıyorum.
Size itiraf etmem gerekiyor: İnsan Olması Engellenmiş İnsan kitabını ne zaman okusam yüreğim ıstıraplı yollarda kendi
Sayfa 7 - Etki yayınlarıKitabı okudu
Birini çok sevdiğinizde;
O sizi çok üzse de onun yanında ağlamak istersiniz. O size korkunç bir şey yapsa da
Onun kollarında teselli bulmak istersiniz.
Birini çok sevdiğinizde;
Size bin kere de yalan söylese,
yine de herkesten çok ona inanmak istersiniz.
yarasa'nın 21 şiiri
youtu.be/hkJQWf8MfDw?si=...
1
ölüm rengine bürünmüş
bir Ahmet Erhan portresi gibi
dolaştım kendi kıyılarımda
Bazen hayat sana öyle kırgınlıklar yaşatır ki, nefes almak için çıktığın o yağmurlu havada üşüdüğünü bile hissedemezsin..
Geleceğim, bekle dedi, gitti..
Ben beklemedim, o da gelmedi.
Ölüm gibi bir şey oldu..
Ama kimse ölmedi.
vardı bi mutluluk
annem 3 umuze de okuldan gelince soğanlı .yumurta yapar.kendi eliyle yedirirdi. ne zamn mi.
işte o zaamn
O diyor ki bana: Sen kendi sesinle kül olursun ey!
Kerem gibi yana yana...
Ben diyorum ki ona:
Kül olayım, Kerem gibi yana yana
Ben yanmasam
Sen yanmasan
Biz yanmasak, nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa...
İçimden kalkan tüm göçmen sevdalar seni mesken tuttu. Bereketli gözlerin o gün bugündür yurdum, yuvam....
geçmişimde kendi sevmeyen, sevemeyen, sevmeye niyeti olmayan kadınlara bulaşmıştım hep. Ben onları sevmiş miydim? O sırada öyle sanıyordum, ama şimdilerde kuşkuluyum, onlara bakarak kendi kendimi sevmişim yalnızca.
