Beynime kazınıp kalmış sözlerini düşünüyorum: "Daha yedi yaşındayken el arabasıyla köyden köye dolaşırdım" veya "Bütün aile tek göz odada kalırdık" veyahut "Bir lokma yiyecek ekmeğimiz ola şanslı sayılırdık." Onlar da değilse, "Kışın kıyafetim olmadığında her tarafım soğuk yanığı olurdu", "Küçükken
Sayfa 24 - Kapra Yayıncılık
Son bölüm hariç diğer bölümler bir pilotun uçuş sırasında başından geçenleri anlatıyor. Zorlu şartlar altında uçuş yapmanın zorluklarından bahsediliyor. Son bölüm kitabın kilit kısmı. Ben her satırını, her paragrafini, her
sayfasını çizdim. O kadar güzel bir anlatımla anlatılmış ki; okurken demek ki yılların değiştiremediği şeyler de varmış diyorsunuz. Ve size insanlığın değişmediğini anlatıyor. Bu bölüm için bile okunması gereken bir kitap. Genelde mutlu sonları seven biri olarak beni mutlu eden bir kitaptı. 
İnsanların Dünyası
Sonsöz
Bu son sözü, 2006 yılında, Macaristan dostları ve bütün dünya bu eseri ithaf ettiğim ihtilalin 50. Yıldönümünü kutlamaya hazırlanırken yazıyorum. 1981 yılında Fransızca yazılan ve yayımlanan eser ayaklanmanın ellinci yılı münasebetiyle Macarcaya çevrilmiştir. Macar halkının ayaklanması, öncülüğünü işçi gençlikle birleşen üniversite gençliğinin
