Sen var aklımın en guzel bahcesınde bı yol var
tek kısılık bır odam var dunyada (Sadece sen)
sırlar ustu kapalı kapılar gunahına hacet
kırlenmıs heveslerr (Kirlenmiş)
yuzler unutamadıgın hangı bı cıft goz var
senın ıcın kaydırdım yıldızlarımı tuttum fırlattım
dılegımı yenıden (Yeniden) her hazıran benım ıcın elzem pekı sen ?
kırdım mı incittim mi birilerin
kimleri kazandım,yitirdiklerim kimler?
kendimi yineledim mi yazdıklarımda?
yeniden düşünmeliyim
dostluklarımı,ilişkilerimi
dağınık yatağım,mutsuz yatağım
çoğalttın mı eksiklerimi
gözlerim çocukluk fotoğraflarında mı kaldı
yitirdim mi yoksa masumiyetimi?
borçlarımı ödedim mi?
doğru seçtim mi
Önümdeki lokmayı yemiyor sadece çatalımla oynuyordum. Annem neyim olduğunu sordu. ''Bi şeyim yok anne. Sadece aç değilim, müsaade ederseniz odama çekilmek istiyorum.''dedim. Durumu olgunlukla karşılayıp izin verdiler. Holde kendime ait bir odam olmadığını fark edip masaya döndüğümde ise dayım benim tabağımı ekmekle sıyırıyordu. O günden sonra dayıma karşı hep nötr durdum.
Sayfa 106Kitabı okudu
Yapyalnızım... Etrafımda yok senden bir iz...
Odam sessiz... Dışarda yağan kar sessiz...
Bu geceler dayanılır gibi değil ki...
Ey şimdi bu satırları okuyan bil ki:
Istıraplar yüz katlı kış gecelerinde...
Kırdın mı incittin mi birilerini
Kimleri kazandım, yitirdiklerim kimler?
Kendimi yeniledim mi yazdıklarımda?
Yeniden düşünmeliyim
Dostluklarımı, ilişkilerimi
Gözlerim çocukluk fotoğraflarında mı kaldı
Yitirdim mi yoksa masumiyetimi?
Borçlarımı ödedim mi?
Doğru seçtim mi soruların fiillerini?
Tırnaklarım kesilmiş, dişlerim fırçalanmış,
Yaşlı kadın asker selamı vererek masaya yaklaştı: "Askerlerimiz büyük zafer kazanmış..." dedi, "Mübarek olsun. Kocam büyük Rus seferine, oğlum Yemen'e gittiydi. Dönünce giyerler diye onlara çoraplar ördüydüm. Dönmediler." Torbasından bir küçük temiz bohça çıkardı. Masaya koyup özenle açtı. İçinde işlemeli dört çift çorap vardı: "Hey kumandan! Bir canım, bir odam, bir de gözüm gibi sakladığım bunlarım var. Bunları sana getirdim. Gazi evlatlarıma yolla. Birkaçının ayağını sıcak tutsa benim şehitlerimin ruhu şad olur." Asker selamı verdi çıktı.
Sayfa 211Kitabı okudu
Yüreğim gövdeme sığmıyor.
Gövdem odama,
Odam evime sığmıyor.
Evim dünyaya,
Dünyam evrene sığmıyor.
Patlayacağım...
Acımın acısından susmuşum,
Ki suskunluğum göklere sığmıyor.
Böyle bir acıyı kimlere nasıl anlatacağım,
Gönül dar geliyor sevgime,
Kafam beynime...
Ah şakaklarım...
Çatlayacağım...
Anladım artık anladım
Kimselere anlatamayacağım...
Fakat hakikat ne kadar başka..Hava her zamanki gibi kapalı; odam soğuk.Yanımda, her şeye rağmen bana yabancı, bütün yakınlığına rağmen benden ayrı,Benden başka bir insan...Adalelerimde yorgunluk ve başımda ağrı..
Odam, çatı altı odası kadar ufak ve fakirce döşenmişti; içinde bir demir karyola, beyaz boyalı tahta yüz yıkama yeri vardı!. Biricik üstünlüğü yeşile boyanmış ufacık penceresinin konservatuara bakması, geçmiş günlerimin izi gibi duran sıraları ve sandalyeleri seyretmeme müsait olmasıydı!. Kışın soğuk, yazın da bunaltıcı derecede sıcak olan bu oda yine de çalışma yeri olarak kullanılmaya çok elverişliydi!.
Sayfa 7
