Zeus Kabadayı | Kırdığın Yerden Kırıl
Merhabaa
Kitabın ismi bile aslında çok şey anlatıyor değil mi?
Bir şeyleri bizim yerimize dile getiren, kaleme alan birileri varmış. Bazen kendimizle bile konuşamadığımız , unutmaya çalıştığımız, görmezden geldiğimiz duyguları başka birinden okumak…Sanki okuyormuşum gibi değil de bir arkadaşımla karşılıklı dertleşiyormuşum , sohbet ediyormuşum hissi verdi kitap bana.
“Hayat balık tutmayı öğretmez, hayat seni denizin ortasında bırakır, önce bir kara bul ,der”
Hepimizi kırdılar, hepimiz birilerini kırdık. Belki isteyerek belki de istemeyerek. Oyunun kuralı bu. Birileri kırılacak, birileri mutlu olacak.
Hepimizin yaraları, kırıkları var. Hepimiz acı çeken insanlarız. İnsanız çünkü. Acı çekeriz, düşeriz, kalkarız, öfke duyarız, sinirleniriz, kırılırız. Severiz. Bunlar çok normal duygular. Dozunda yaşadığımız sürece bunları ve hayatı, hepsi gayet doğal.
Dozunda yaşayamıyoruz ama değil mi? Sevmeyi de abartıyoruz, acı çekmeyi de abartıyoruz, öfkeyi de… Oysa bir bıraksak, sakinlesek, kabullensek yaşadığımızı.
Alışmamız daha kolay olur. Çünkü geçmeyen şeyler vardır. Acı gibi. Alışman gereken şeyler vardır. Kabullenmezsen, alışamazsın…
️Yazarın kalemini beğendim, akıcıydı. Her sayfası duygu yüklü, okuyan herkesin kendinden bir şey bulacağı bir kitap. Altını çizmeye doyamadığım alıntılar, her biri iç sesim resmen. Genel hatlarıyla sevdiğim bir eser oldu. Tavsiyemdir.
