Okuduğunu tahlil etmeyen, daha önce okuduklarıyla karşılaştırmayan, her an kendi kafasını kullanmayan zekâsını mahveder. Oku-mak, sayfanın bütününü, cümleleri, kelimeleri anlamaktır. Dikkat gevşeyince gölge düşünceler kalır kafada. Çabuk okuyan dikkatini teksif edemez.
Geçti O Dans Günleri
Bir düzenbazsa eden seni en çok memnun
Bir de soğuk bir kitabe
Altında bir yerlerde bir tepe
Gibi uyuyan çocuklarıysa onun
Ne gelir ki elden?
Şakıdım dosdoğru, oku bildiğin belayı;
Altın bir kupada taşıyorum güneşi
Ay ise gümüşten bir torbada
Sanki bir mıknatıs insanları bana doğru çekiyormuş gibi bütün atölye usulca kımıldıyordu. İlk bölümü bitirdiğimde hemen herkes, kimi birbirine yaslanmış, kimi birbirlerini kucaklamış, kiminin yüzü gülüyor, kiminin kaşları çatık, masanın çevresinde toplanmıştı.
-- Oku, oku! dedi Jiharev, başımı kitaba doğru eğerek. Okuma bitince kitabı aldı, kapağına baktı, sonra koltuğunun altına sokuşturdu:
-- Bir kez daha okumak gerek bunu, dedi.
--Yarın bir daha okursun. Ben kitabı saklayacağım.
Sayfa 303
bana sor sevgili kâri, sana ben söyliyeyim,
ne hüviyette şu karşında duran eş’ârım:
bir yığın söz ki, samimiyyeti ancak hüneri;
ne tasannu bilirim, çünkü, ne sanatkârım.
şi’r için “gözyaşı” derler; onu bilmem, yalnız,
aczimin giryesidir bence bütün âsârım
ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyliyemem;
dili yok kalbimin, ondan ne kadar bîzârım!
oku, şâyet sana bir hisli yürek lâzımsa;
oku, zira onu yazdım iki söz yazdımsa.
Sayfa 352Kitabı okuyor
"-Bilmelisin!" diyordu içindeki ses Selim'e.
"- Evet, ama nasıl?"
"Oku, öğren, bil!.. Bilmelisin! Bilmeye mecbursun!"
"- Evet evet... Ama..."
"- Bilmezsen er yok senin için bu dünyada!.."
Sayfa 37
