Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
·
Puan vermedi
SPOILER İÇERİR!: Sis ve Gece, Ahmet Ümit'in 1996'da yayınlanan ilk kitabı. Ama benim okuduğum 8.kitabı. Her şeyi tersinden yapmak gibi bir huyum vardır genelde evet. Diğer kitaplarını gündemi takip etmek adına değil de çıktığı zamanlara denk gelen polisiye okuma isteğiyle daha önce okumuş oldum. O yüzden bu kitap hem sayfa sayısı hem de
Yazarın tarihi bilgileri çok titiz bir şekilde olay örgüsüne yedirerek vermesi eserde en etkilendiğim noktalardan biri oldu. İlk başlarda okurken yavaş ilerleyen ama ortalara doğru yaklaştıkça daha da güzel akan eser kitabı saatler içinde bitirmeme neden oldu. Katil bas bas bağırmasa da sizlerde benim gibi bir kaç akıl yürütme ile katili bulmakta zorlanmayabilirsiniz . Yazarın okuduğum diğer eserlerinde olduğu gibi burada da tarih ve mitolojik yaklaşımlar bulunuyor ama bunlar eseri daha sürükleyici hale getirmiş bulunuyor. Yazarın bazı noktalara fazla değinmesi nedeniyle ana temadan uzaklaştığı yerlerde oldu ama genel itibari ile okunulabilir bir polisiye eser.
-spoiler içerir-
Ahmet Ümit'in okuduğum ilk kitabı değil, fakat okuduğum en güzel kitabıydı. Yazarın kalemini zaten hep sevmişimdir, yalnız tabi ki eleştirilerim var. Yazara söylemek istediklerim; 3-4 günlük soruşturma için 568 sayfayı çok fazla buldum, bi noktada kitap akmıyor. Çünkü sayfalarca okuyorsun ama daha ertesi güne bile gelemediğini görüyorsun. Biraz can sıkıyor. Fakat ben aşırı tezcanlı biri olduğum için de sıkılmış olabirim. Herkes aynı düşünmeyecektir. Onun haricinde kafamda tek bi soru işareti bile kalmadı, çok iyi açıklanmış, iyi örülmüş bir kurguydu. Karakterlerin hepsi sindire sindire işlenmiş, hiçbiri yalın kalmamıştı. Zeynep'le Ali'nin aşkına şahit olmak, onları okumak isterdim. Nevzat başkomiserim insanlara iyiyi, güzeli öğütlerken kapı komşusu olan yazara bu kadar önyargılı davranması insan olmanın acizliğini ortaya koyuyordu. Bazen ısrarla savunduğumuz fikirlere göre davranamaybiliyoruz çünkü. Ben her şeye rağmen katilin Jale çıkacağına emindim fakat öyle olmadı. Yazara da çok şok olmadım hani. Azize'nin Sadri'ye nankörlüğü beni sinirlendirmedi değil. Evgenia'nın misafirleri, onların aktardıkları çok derindi. Ben okurken çok keyif aldım, ülkemizde çok sağlam yerli polisiye yazarları olduğunu düşünmüyorum. Ahmet Ümit bu konuda oldukça iyi bir yazar. Kitabın finalini çok sevdim. Soranlara kesinlikle tavsiye edeceğim.
Merhaba kitap dostları.
Okuduğum ilk Ahmet Ümit kitabı. Belki ve bence yanlış kitabından başlamış olabilirim Bununla birlikte güzel bir kitap okuduğumu düşünüyorum. Özellikle bu kitabından diyerek bir tercih yapmadım. Elimde bu kitabı vardı sadece. Bu arada ben yaklaşık iki yıldır okumalarımı dolmuşta yapabiliyorum. Günlük iki saate yakin yolculuk yapıyorum her gün. Onlarca kitap bitiriyorum her ay. Okumaya vakit bulamayanlara önerim, zaman değerli her anımızı değerlendirmeliyiz. Zamanı doğru degerlendirdigimdeki huzuru paylaşmak isterim sizlerle .
️ Asla sevdiğin insanın gardiyanı olma...
️Bir varmış bir yokmuş, dünyada acayiplikler çokmuş. Bir Gece beş farklı ülkede, beş prens aynı rüyayı görmüşler: Bir genç kız, kadim bir kentin alacakaranlik sokaklarında ışıktan bir güzellik halinde dolaşıyormuş...
Sevdiğim pek çok satırları oldu. Büyüklere masallar adeta. Bir aşk masalı, beş prensin sevda uğruna çıktıkları yol ve hal macerası. Kaf Dağı'ndan ıssız çöllere, ücra hanlardan savaşçı kabilelerin çadırlarına. Devler, denizkızları, balinalar, yılanlar kitabınızla birlikte gözünüzü kapatın ve hayal edin, her şey tam orada. Diğer kitaplarını da okumak için sabırsızlanıyorum. Bu kitabın konusu fantastik, bu tarz sevenlere öneririm. Ben sevdim açıkçası.
Ez cümle, ne çok okumadığım yazar var hâlâ. Bunu düşünüp üzülebilirim.
ahmet ümitin okuduğum ilk kitabı ve eminim ki sonda olmayacak, beni kendine o kadar hayran bıraktı ki kitabı bitirir bitirmez yazarın diğer kitaplarına bakmak istedim. türkiyede polisiye yazarlığında zirve de olan kişi olduğunu düşünmekteyim. lisanı o kadar akıcı ki içine çekiyor ve bundan zevk alıyorsunuz.
almyanda ve türkiye arasındaki tarihi ve sorunları ele alarak bize hem bilgilendiriyor hemde olay örgüsüyle birlikte cinayet çözüyoruz. açık konuşmam gerekirse olay örgüsünün içinde tarih, mitoloji olmasaydı sıkılırdım ve okumazdım ama ahmet ümit bir kitabı nasıl okutturacağını iyi biliyor.
ne kadar keyif alsamda tadımın kaçtığı yerler oldu maalesef.. türklerin arkeolojiye hiç önem vermemesi benim ciğerimi paramparça etti. dünyanın 8. harikasını kaptırmamız yetmiyormuş gibi günümüzde hala bunun üstüne durulmaması ve hala arkeolojiye önem vermemiz beni üzüyor.
kitapta öz eleştiride bulunduğum bir konu var. belki kimse okurken bunu düşünmedi ama türklerin almanyada istenmemesi bana şuan bizimde mültecileri istemediğimizi hatırlatıyor.
almanya türkiye arasındaki tarihi ustaca kaleme alınmış ve mitolojiylede bunu çok güzel süslemiştir ahmet ümit. son olarak şunu ekleyebilirim, mutlu sonlar bana bir sonmuş gibi gelmez bu yüzden kitabın bitişi beni fazlasıyla hoşnut etti.
Yazarın okuduğum ilk kitabı. Gayet beğendim. Kısacası Başkomutan nevzat ve ekibinin birkaç olayı çözmelerini anlatıyor. Gayet güzel yazılmıştı. Tavsiye ederim.
27 bitti atlayarak bitti desem daha doğru :(
Ahmet Ümit kitaplarını severim. Bu okuduğum ilk Ahmet Ümit kitabı değil fakat en yavaş kitabı diyebilirim. Ben kitap okurken kahve içerim o halde kitap başında uyumuşum. Siz düşünün artık ne durumda olduğunu yani demem o ki ben sevmedim kitabı. Üzgünüm tavsiye edemem :(
Ahmet Ümit'ten okuduğum bu ilk, muhteşem eseri soluksuz okudum. Daha ilk sayfadan son sayfasına kadar heyecanı dorukta yaşattı. Genç arkeologlar Fırat Nehri kenarında, kazı çalışması yaparlar. M.Ö 700 yıllarında Patasana isimli bir adamın yazdığı mektup niteliğindeki tabletleri meydana çıkarmaya başlarlar. Ne kalem, ne kağıt, Patasana kireçten yapılma pişirilmiş tabletlere farklı dilde yazmıştır bunları. İngiliz çevirmen bunları çevirir. Yazdıkları, hikayesi, yazarın yarattığı yer, mekan, geçmiş ve geleceği harmanlaması oldukça büyüleyiciydi. Altı çizilecek çok cümlesi vardı. Başlarda Patasana'yı çok sevmeye başlamıştım. Ama aşık bir insanın, kaybetmiş, kalbi hınçla, kibirle dolmuş bir insanın ne raddeye gelebileceğini okuyoruz kitapta. Diğer yandan kazı yapılan yerde meydana gelen cinayetler, baş karakterin kuşkuları, her karakterin hikayesi etkileyiciydi. İnsana ders veren bir kitaptı. Tarihle harmanlanmış bu kitabı herkesin okumasını öneririm. O kadar sevdim ki gerçekten yaşanmış gibi bağlandım romana. Pdf okuduğum için de üzüldüm. Bu kitap herkesin kitaplığında yer almalı.
Güzel polisiye
Güzel polisiye
Ahmet Ümit kaleminden ilk okuduğum kitap bazı yerleri arada sıksa da güzel bir polisiye kitabı. Kitap toplamda 3 ayrı vaka anlatıyor bize ve hepsi de birbirinden ilginç tavsiye edilir.
Harika kitap, harika kurgu ve harika bir yazar!
Ahmet Ümit'ten okuduğum ilk kitap, Kayıp Tanrılar Ülkesi oldu. Tek kelimeyle bayıldım! Hem mitoloji, hem tarih, hem de politika alanında genel kültür edinebileceğiniz yaratıcı bir polisiye romanı... Kitabı okurken yazarın devrimci kişiliği ve müthiş bilgi birikimi buram buram hissediliyordu.
Gerek Başkomiser Yıldız'ın özel hayatı, gerek ise değinilen toplumsal konular ve aile içi çatışmalar sayesinde, kurgu beni içine öyle bir çekti ki, günlük hayatımda bile aklımın bir ucu kitaptaydı. 500 sayfalık bir kitap olmasına rağmen, bir haftada rahatlıkla okunabilir.
!!spoiler içerir!!
Kitabın sonu beni kesinlikle şaşırttı, katilin Naziler olamayacağı en başından beri belliydi aslında, ancak Peter'in çıkması beklenmeyecek bir sondu (Şahsen ben Haluk çıkacağını düşünmüştüm.). Romanı bitirdikten sonra olanları düşününce, eksiksiz bir olay örgüsü çıktı ortaya. Beni en çok etkileyen, son bölümde Peter için kırılma noktasını Cemal'in Zeus'a kendi yüzünü vermesi olmasıydı. Bu durumun psikolojik boyutu gerçekten çok büyük.
Kitap hakkında "keşke böyle olsaydı" dediğim tek nokta, son bölümde Yıldız'ın yanında Tobias'ın da olması. En hoş karakter kesinlikle Toby'di! Bu vaka için bunca emek sarf etmişken katili yakalayanlardan biri olmaması hayal kırıklığına uğrattı beni...
Öncelikle çok sevdiğim bir yazar ve ilk okuduğum kitabı İstanbul hatırası.
Kesinlikle okumanızı tavsiye ediyorum yazar tarihi ve polisiyeyi çok iyi harmanlamış. Eğer polisiye seviyorsanız okumanız gereken bir kitap.
Bir Ahmet Ümit klasiği
Evet arkadaşlar siz bunu okurken ben kitabı bitirmiş olacağım:)
Fikir sahibi olmak isteyenler için yazmaya gayret ettim. Detaylar için de maddeler halinde aşağıda bulabilirsiniz.
Kendisini bilir ve severim. Daha okumadığım eserleri var. Lakin az çok hakim sayılırım. Lakin bu eser sayfa sayısı olarak %50 fazla. Türk dizilerin 3 saati doldurmak gibi zorunluluk altında yapmış oldukları eserler gibi olmuş. Sonu gayet tatmin edici. O son hatrına güzel diyebiliriz.
1.) Okuduğum her romanda olduğu gibi ruhsal bunalım yaşayan baş karakterimiz ve olmazsa olmaz aracı ama bu sefer P l y m o u t h. Bu tanışıklık bıkkınlık vermek bir yana dursun samimiyet veriyor artık. Eski bir dostu ile karşılaşmışım gibi. Ama artık şu alkolü içme be.
2.) Yine bel altı ve yine bir ahlâksızlık. Bunu kitabına almadan yapamıyor sanki. Boşa yazılmış ve boşa giden zaman. Bu konuyu yazmasa hiçbir kaybı olmazdı. Üzücü.
3.) İlk yüz sayfada polisiye romanı mı yoksa yerli türk dizisi mi okudum anlayamadım. Polisiye diyerek başladığım kitabın olaylara geç dahil olmasındandır daraldım.
4.) Sağ-Sol çatışmasını çok güzel ifade etmiş. Ülke gençlerini boş yere heba edilmesini, güzel detaylarda.
5.) Kahramanın kendi kendini yaptığı sohbetler baya güzel.
6.) Ülkemizde yaşanan faili meçhul olaylarına temas etmesi çok güzel. Önemli bir konu.
7.) Cenaze olmasına rağmen zihnen sarkıntılık yapan baş karakterimiz gösterdi ki; kadınların kısıtlama olarak gördüğü şeylerin aslında onları böyle sapıklardan korumak. Tâbi kadın da erkek ile aynı sapıklıkta ise anlamaz.
Not: bendeki PDF 595 sayfa. Pek umursamadım.
224 syf.
·
Puan vermedi
Ahmet Ümit'in ilk okuduğum kitabı bu kitap oldu. Pek beğendiğim söylenemez. Basit bir dili vardı. Belki de Ahmet Ümit okumaya yanlış kitaptan başladım bilemiyorum ama tekrar bir Ahmet Ümit kitabı okumak istediğimi de sanmıyorum.
Kitabı okurken sanki TV'de yayımlanan basit bir polisiye dizisi senaryosu okuyor gibiydim. Bütün cinayetleri en başından kimin işlediğini tahmin edebiliyorsunuz. Bu oldukça can sıkıcı ve okuma hevesini kırıcı bir şeydi. Kurgu pek sağlam değildi açıkçası.
Polisiye türüne zaten olmayan ilgimi de tamamen bitiren bir kitap oldu.
15 farklı öyküden oluşan Başkomiser Nevzat kitabı olur kendisi,
Nevzat başkomiserimizi olaydan olaya koşarken okuyoruz. Öykü olduğu için her olay sanki biraz yarım kalmış biraz da gerçeklikten uzaklaşmış gibi geldi bana, sanki bazı şeyler çok fazla tesadüf oldu. Bunun sebebinin öykü olmasının yanı sıra ilk başkomiser nevzat kitaplarından olmasına da yoruyorum. Mesela Zeynep ve Evgenia'yı okuyamamak tuhaf hissettirdi. Yani siz siz olun seriyi sırasıyla okuyun jdsfd
Ne olursa olsun başkomiser nevzat kitapları benim güvenli alanım sayılır, asla sıkılmadan okuduğum romanlar arasında yer alırlar.
Kitaba Başkomiser Nevzat’ın anlatımıyla başlayacağım diye beklerken Müstak Serhazin isminde birinin anlatımıyla başladım. Bu yönüyle Kayıp Tanrılar Ülkesi kitabına benziyor. Daha doğrusu Kayıp Tanrılar Ülkesi bu kitaba benziyor. Ben sıralamayı bozup Sultan’ı Öldürmek’i daha sonra okuduğum için bu benzetmeyi yaptım.
Romanda “Katil kim ?” sorusundan çok Fatih Sultan Mehmed ve Osmanlı Devleti ile ilgili olaylar ilgimi çekti. Zaten bu tarz kitaplarda hiçbir zaman katili bilemem. Yine bilemedim bu kitapta da. Osmanlı Devleti’ndeki taht kavgalarını, entrikaları okuduğunuzda bu devletin nasıl imparatorluğa dönüştüğüne şaşırıyor ve bu karmaşada Fatih’e bir kere daha hayran oluyorsunuz. Özellikle İstanbul’un Fethi ile ilgili bölümler ve olaylar çok doyurucuydu.
Fatih Sultan Mehmed ile ilgili romanlara çok ilgi duymuşumdur esasında. Çocukken Feridun Fazıl Tülbentçi’den “İstanbul’un Fethi” isimli romanı okumuştum. Henüz okumadım ama elimde Beyazıt Akman’dan “Dünyanın İlk Günü” isimli roman mevcut. Bu gibi Fatih’i ve fetihi anlatan romanlar varsa önerilere açığım her daim.
Bunun dışında Müstak’ın ruhsal durumu, üç farklı iç sesinin birbiriyle sürekli çatışması, katil olup olmadığına yönelik yaşadığı çelişkiler romanın psikolojik tarafını güzel bir şekilde yansıtıyor biz okuyuculara.
Okuduklarım içinde benim en beğendiğim Ahmet Ümit kitabı olduğunu söyleyebilirim “Sultan’ı Öldürmek” romanının. Kitap sonunda bizi karşılayan tarih ve psikoloji kitaplarından oluşan 5 sayfalık kaynakça bu başarının sırrını ortaya koyuyor.
