Mehmet DURMAZ
@okurmusunbeni
Okur-Yazar-Müfettiş
İstanbul
Bilecik, 1984
306 okur puanı
Nisan 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Syf 101; İnsan bilmediği şeyler hakkında daima abartılı düşüncelere kapılır.
Kendi alevlerinizde yanmaya hazır olmalısınız: Önce kül olmadan kendinizi nasıl yenileyebilirsiniz?
İlk kez bir cinayet kurbanı gördüğümde, bütün kavramların incecik bir tül gibi parçalandığını düşündüm. ( Bir Delinin Güncesi, Aslı Erdoğan )
Okur Takip Önerileri
Her şey bir sürek avına dönüşmüştü. Yalnızca roller belli değildi. Kimin av kimin avcı olduğu, ilk buluşmada birbirlerinin gözlerinin içine baktıklarında belli olacaktı.
Kitap okuma oranlarının yüksek olduğu toplumlarda tüm meslekler, ahlak, adalet ve siyaset gelişmiş durumdadır.
Bir şeyin ne kadar büyük sevildiğinin önemi olmaksızın, sevgideki safiyane duygu azaldıkça, sevginin kalbinde ikamet eden utanma duygusu, kucağa alınmayı sevmeyen bir çocuk gibi oradan kalkar.
Otobüsün tek kişilik koltuğu gibidir hayat. Tek başına yolculuk etmek istersin, başını cama yaslarsın ve sessizce karanlığı izlersin. Sen karanlığa bakarsın,camda yansıyan gözler sana bakar. Ve kendi kendine mırıldanırsın; karanlığı görmeden aydınlığa kavuşamazsın.
Dünyada bir tane çocuk dahi mutsuz olduğu sürece, büyük icatlar ve ilerlemeler hiçtir. -Einstein
Hayatta öyle çaresizlikler var ki, senin durumun çaresizlik olarak kabul edilemez.
Sayfa 74Kitabı okudu
Başkalarının kölesi olmaktan kurtulup kendin olmaya karar verirsen ben yanındayım.
Sayfa 69Kitabı okudu
"Kendinizin farkına varın ve kendinizi tanıyın. Ne kadar öğrenirseniz öğrenin, ne kadar bilirsiniz bilin, kendinizi tanımıyorsanız başka hiçbir şey bilemezsiniz."
"Seninle acıyı paylaşabiliriz. Birlikte her şeyi yapabiliriz."
"Müslüman, pişman kimsedir. Çünkü günahsız değildir. Pişmanlıksa tövbenin, af ve mağfiretin ta kendisidir..."
Benim artık gitmem gerek Mülayim, akşama babamlarla Paris' e gidip döneceğim!" dedi. Bunu o denli bir rahatlıkla söyledi ki, sanki Eminönü' nde vapura kadar gidip gelecekti. Ben Paris' e gidecek olsam, bırakın bir günü, bir ay önceden tüm planlarımı uçuş saatine göre ayarlardım.
Annem, hayatımdaki en güzel renk, en güzel kokuydu. O olmadan hayatta her şeye, her zaman bir sıfır yenik başlamışımdır. Yaşadığımız ânın hiçbir zaman kıymetini bilemiyoruz. Mesela hastaneye gitmeden önce son günü, annem ekmek kızartmış ve üzerine reçel sürmüştü. Ne bileyim ki o ekmek annemin elinden yediğim son ekmek olacak. Ve şu an ne zaman reçel yesem aklıma annemin güzel eliyle bana uzattığı o dilim gelir ve burnumun direği sızlar. Bir daha reçelin o günkü tadını hiçbir zaman alamadım
