"...
Dergâhımıza ölüler değil, diriler gelir, Yunus. Kimi olmaya kimi ölmeye gelir. Olmak için de ölmek için de diri olmak gerekir... "
#YunusEmreAşkınYolculuğu
Üzücü gerçekler...
Her birimizin önüne konan hayat planı 25 yaşına kadar okullara gidip eğitilmek. Sonuç ne peki? Ülkesi dışında hiçbir ülkeye gidememiş, anadili dışında hiçbir yabancı dile hâkim olmayan biri olmak... Bunlar bir yana yıllarca süren eğitimlerden sonra işe girememek. Peki tüm bunlar ne için? Dünyada doğup dünyayla iletişime geçemeden, gidip konuşamadan, gezip göremeden kendi sokağımızda doğup büyüyüp ölmek için mi?
Ülkemde her yıl 3 milyon öğrenci üniversite sınavına giren ve sadece birkaç bini başarılı olur.
Sayfa 65 - Destek Yayınları
Çünkü ben olmak, onunla ölmek demek.
Sevdiğin kadına böyle davranıyorsan, ona hak ettiği mutluluğu veremiyorsan...
Onun mutluluğu için dua et.
O yapamıyorsa bile, sen kopar onu kendinden.
Bilge olabilmek için deli olmak gerektiğini onlara da ögretmek isterim.
Sayfa 160Kitabı okudu
Aşk bir sonuçtur; olmak veya ölmek için...
Sayfa 155 - Turkuvaz Yayınları
Eşim Eftal Bey vefat edince. Allah rahmet eylesin. Eftal ölünce ben de ölmek için dua ettim. Ama Tanrı bu isteğime kızdı galiba. Ve bana yaşam cezası verdi sonsuza kadar. Halbuki unutulup karanlıkta kaybolmak, yok olmak ne güzel. Gözlerini kapatıp uyumak...
Düşünce
Sordukları zaman, bana ne iş yaptığımı, evli olup olmadığımı, kocamın ne iş yaptığını, ana babamın ne olduklarını sordukları zaman, ne gibi koşullarda yaşadığımı, yanıtlarımı nasıl memnunlukla onayladıklarını yüzlerinde okuyorum. Ve hepsine haykırmak istiyorum. Onayladığınız yanıtlar yalnızca bir yüzey. Ne düzenli bir iş, ne iyi bir konut, ne
Hep yapmak istediğim, ama cesaret edemediğim hataları yapmak... panik ataklarım geri gelebilir, ama artık baş edebilirim, çünkü o yüzden bayılmayacağımı, ölmeyeceğimi öğrendim. Yeni arkadaşlar edinmek, bilge olabilmek için deli olmak gerektiğini onlara da öğretmek isterim. Doğru davranışların el kitabını olduğu gibi izlemek yerine kendi yaşamlarını, isteklerini, serüvenlerini keşfetmelerini, YA-ŞA-MA-LA-RI-NI söylerdim onlara. Katoliklere İncil’den, Müslümanlara Kuran’dan, Yahudilere Tevrat’tan, ateistlere ise Aristo’dan örnekler verirdim. Bir daha asla avukatlık yapmak istemiyorum, ama deneyimlerimden yararlanarak, bu dünyadaki varlığımızın ne anlama geldiğini bilmiş kişiler üstüne konferanslar verebilirim; o insanların yazdıkları her şey tek sözcükle özetlenebilir aslında: yaşayın. Yaşamasını bilirseniz Tanrı da sizinle birlikte yaşar. Onun koyduğu riskleri göze alamazsanız, o Tanrı da uzak bir cennete çekilir ve yalnızca felsefî birtakım spekülasyonlara konu olur. Herkes biliyor bunu, ama hiç kimse ilk adımı atmıyor, belki de deli damgası yemekten korkuyorlar.
Veronika ölmek istiyor - inceleme (spoiler içerir)
"ölüm bilinci bizi daha yoğun yaşamaya itiyor."
Kitabı 1-2 günde bitirip etkisinden uzun süre çıkamayacak kadar güzeldi. Bazen felsefeye kaçarak beni daha çok içine çekti açıkçası. Veronika'nın son sayfalarda ölmesine 24 saat kala özgür olmak istemesi ve edruad ile geziye çıkması ardından da sabah uyandığında hâlâ yaşadığını farketmesi ayrı bir ters köşe oldu. Şahsen bende veronika'nın öleceğini düşünmüştüm. Bu bana, başta da yazdığım gibi "ölüm bilinci bizi daha da yoğun yaşamaya itiyor" sözünü hatırlattı.
Akıcı bir anlatım ve kendine has ayrı hikayeleri olan "normal " kişiler. Sadece yasaklara ve kurallara aykırı oldukları için deli muamelesi görüyorlar. Ve aslında şuan ki topluma bakarsak aynı şeyleri yaşıyoruz. Herkes tarafından kabullenilen birşeyin zıttını söylersek eğer ya kabul olmaz yada bize deli muamelesi yaparlar. Kitapda da dr. İgor bunu çok güzel anlatmış, örneklemişti, gerçekten çok etkilendim.
Maalesef sevgi iyiyi, kötüyü seçemiyor. Edruad' in ailesi onu sevdiği için resimi bırakmasını istiyor, akademi başarısı için çabalıyor. Bürokrasi okumasını istiyor. Aslında burdan bakılınca iyi niyetli ve sevgi dolu gözükse de edruad buna zorlanıyor. Ailesi için resimi bırakıyor... Aslında bir çoğumuzun böyle bir hikayesi var ve bu gerçek olduğu için içimde bir burukluk hissettim, okurken.
Paulo Coelho Simyacı dan sonra en iyi kitabı diyebilirim.
Yeni arkadaşlar edinmek, bilge olabilmek için deli olmak gerektiğini onlara da öğretmek isterim.
Benim Adım Feridun
Bir gün kendilerinin ve yanlarındakilerin öleceğini unutup nasıl da neşelenebiliyorlar bu kadar diye geçirdim içimden. Hepsi eninde sonunda yalnız kalacak ve yalnız ölecekti. Canım sıkıldı. Bütün bu olan bitenden, bütün bu yaşadıklarımızdan, yaptıklarımızdan, biriktirdiklerimizden, gördüklerimizden sonra illaki ölecek olmak hakikati içimi burdu. Ölmek olmasa yaşamak ne güzeldi. Oysa insanlar sırf bir gün öleceklerini bildikleri için bu kadar çok seviyorlardı yaşamayı. Ondan neşelenip duruyorlardı böyle her vesileyle, toplanıp.
Sayfa 31
Yeni arkadaşlar edinmek, bilge olabilmek için deli olmak gerektiğini onlara da öğretmek isterim. Doğru davranışların elkitabını olduğu gibi izlemek yerine kendi yaşamlarını, isteklerini, serüvenlerini keşfetmelerini, YA-ŞA-MA-LA-RI-NI söylerdim onlara.
Sayfa 160 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu