Birçok insan, şikâyetlerini sahte şüphelerle veya önemsiz şeyleri abartarak üretir. Çoğu zaman öfke üzerimize gelse de, bizzat bizim ona başvurmamız daha yaygındır. Ama asla ona başvurmamalı, yolumuza çıksa bile onu kenara atabilmeliyiz. Hiç kimse kendi kendine şunu söylemez: "Beni kızdıran, bazen benim yaptığım veya yapabileceğim bir şeydir." Kimse bunu yapan kişinin amacını değerlendirmez, sadece eylemin kendisiyle ilgilenir. Ancak dikkate alınması gereken sebep şudur: Kasten mi yapmıştır yoksa kazara mı, bize olan nefretinden ötürü mü yoksa bir şey elde etmek için mi, kendi zevki için mi yoksa bir arkadaşını yardım amaçlı mı yaptı diye düşünmeliyiz. Suç işleyen kişinin yaşı ve konumu, buna izin vermeyi ve buna katlanmayı insancıl veya ihtiyatlı kılan etkenlerdir. Kendimizi, kızgın olduğumuz kişinin ye- rine koymalıyız. (Aslında kendı değerimiz hakkındaki kibirli düşüncemiz bizi öfkeye eğilimli yapar. Üstelik kendimize yapılmasına dayanamayacağımız şeyleri başkasına yapmaya istekliyiz. Hiç kimse öfkesini bekletmez. Yine de öfkenin en büyük çaresi, başlangıçtaki sıcaklığın azalmasına ve zihni baskılayan karanlığın dağılmasına veya azalmasına izin veren ertelemedir. Bazen sizi gafil avlayan şey bir günde değil bir saatte hafifler,bazen de tamamen yok olur.Başka şey bu olmasa da söylemeliyim ki erteleme öfkenizi değil,yarginizi ön plana çıkaracaktır.Bir şeyin nasıl olduğunu bilmek istediğinizde ona zaman tanıyın,hareket halindeyken onu iyice göremezsiniz.
Bugüne Mahsus.
youtu.be/OrCx5wW94m0
Vivaldi’nin bu parçasını ne zaman dinlesem, tarif edilemez derinlikte bir huzur hissederim. Bu huzurun ardından boğazımdaki düğüm sihir olabileceğini düşündürecek bir zariflikle çözülür,
içime sevinç dolar. Sonra aşık olmak isterim. Evet, bu parçayı ne zaman dinlesem karşı konulamaz bir aşık olma arzusu kaplar
Bir gece yarısı treninde uzun bir yolculuk beni beklemekte
Yanımda küçük çantam ve eskiyi hatırlatan iki resim
Gidiyorum işte
Bende olmayandan gitmek benim suçum olmasa gerek
Dönmemecesine gitmek
Ve gidişi renksizleştirmek
Şafak basarken ki ayın silikleşmesi gibi bir gidiş
Sessiz ve yalnız
Umutlara sevgi ekilmemeliydi belki
Gidişler bu kadar zor değilmiş meğer
Kayalardan sular fışkırırken ölü bir gidişi resmetmek haksılık olur belki
Ama gitmeliydim
Hiç bir nota gerek yok
Vedalar da çok anlamsız zaten
Dönmeyecek bir yolcunun arkasından su dökülmez
Sadece anlaşılmak isteyen bir yolcunun son yolculuğu
Tren tekerlerimin tik tak sesi
Ve biraz da gözyaşı
Dönülmeyecek yolculuğun mezesi olsa gerek
Bazen gitmeyi bilmeli aşıklar
Ve bazen de ölüme mersiyeler dizmeli
Ama unutulmamalı ki
Gitmek
Kaçmak
Değildir
Her zaman
Eğer ki sûfi dünyada fakîr olup hiçbir şeye bağlanmadan sülûk ederse ona hiçbir şey gizli kalmaz. Rûhânî sevinç onda artar. Bu husus, mutlak dünya fakîrliğine mahsus değildir. Bir kimsenin malı, eşyâsı ve dünya işleriyle ilgili bir şeyi olmazsa; ama dünyaya muhabbeti olsa, onun gönlü dünya varlığıyla dolu, dünya ehli demektir... Böyle bir kişi fakir de olsa, ona müşâhededen bir kapı açılmaz. O, Hak sırrından uzaktır. Onun gönlünde Hak zevki örtülüdür... Ama bir sûfinin malı, hizmetçileri ve bağlıları olsa da, gönlünde dünyaya rağbeti ve muhabbeti olmasa o hakiki fakr, yani tecrit halindedir. Böyle bir kişi hakikat bilgisine sahip demektir. Onda ilâhi nurlar tecellî eder. O mürşit olur... Sûfiye dünya değil, dünya sevgisi engeldir... Böyle bir sûfi, aşkın hararetinden dertlenip Hak ile ağlasa onun hâli bir tarife sığmaz, söze ve yazıya gelmez. Bu sûfinin makamını ancak Cenab-ı Hak bilir. Mürşide ma’lûmdur.
Sayfa 54Kitabı okudu
Devlette Toplum Yararına Disiplin ve Partisiz Demokrasi
12 Eylül 2012 tarihinde eylemli mücadelemin ilk konusu partisiz demokrasi ve topluma hizmet konusudur.
Gündemi devrimden uzak tutmak adına sokak köpekleri ile değiştirmek isteyenler beyhude çabalar içindeler.
Devrimin nasıl olacağını ve devrim sonrasını tüm ulus tartışmak ve bu düşüncelere ilave edilecek yeni insanlık devrimi ile çelişki
“ Bana bir iyilik yap da şu soru üzerinde
biraz düşün: Kötülük olmasa senin iyiliğin ne işe yarardı
ve gölgeler kaybolsa dünya nasıl görünürdü? Gölgeler
nesnelerden ve insanlardan ötürü oluşur ne de olsa. İşte kılıcımın
gölgesi. Ama ağaçların ve canlı varlıkların da gölgeleri
olur. Saf ışığın tadını çıkarma fantezin yüzünden, üzerindeki
bütün ağaçları ve bütün canlıları söküp atarak bütün yerküreyi
çırçıplak bırakmak mı istiyorsun yoksa ? Aptalın tekisin.”
Denize mi dalayım, havaya mı uçayım….?
..Kaza ve Kader haktır amma kulun açılması, tedbirli olması da haktır. Aklını başına al da iblis gibi tek gözlü olma.
İki iş arasında tereddüde düşeriz.İhtiyarımız (yapma gücümüz) olmasa bu tereddüt olur mu?
İki eli iki ayağı bağlı olan kişi, bu işi mi yapsam şu işi mi yapsam der mi? Demek ki bizde bir ihtiyar (yapma gücü) var.
