Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
432 syf.
10/10 puan verdi
Osmanlı Devleti’nden bağımsızlığını kazandıktan sonra Yunanistan’da anayasal monarşi kuruldu ve bu ülke, II. Dünya Savaşı’na kadar sürekli bir devrim ve karşı devrim süreci içine girdi.1924-1935 yılları arasında Yunanistan cumhuriyet rejimi ile yönetildi. Karışıklıkların giderilememesi üzerine 1935 yılında bir plebisit yapıldı ve Yunanistan’da
Kütüphaneden alarak okuduğum bir kitaptı. Yazarın seçtiği konular gerçekten hayal gücünü zorlayan konular. Bu seferki konumuzda, ölüm yeni yılın ilk gününden itibaren insanların canını almayı bırakıyor. İnsanlar başına ne gelirse gelsin ölemiyorlar. Tabiki ölümsüzlüğün insanların hayal ettiği gibi güzel ve kolay birşey olmadığını anlıyoruz. Öncelikle mezarcılar ve defin görevlileri bu duruma isyan ediyorlar işsiz kaldıkları için, sonrasında ise sigortacılar. Devlette bir kaos başlıyor. Kaos içinde süren ve kimsenin ölmediği yedi ay sonra ölüm medya şirketinin genel müdürüne bir mektup gönderiyor. Değerinin anlaşılması için işine ara verdiğini ve artık ölümlerin devam edeceğini, ölümlerinden bir hafta önce insanların eline eflatun renkli bir mektup ulaşacağını, öleceklerini bu şekilde öğreneceklerini söylüyor. Mektuplar rutin şekilde sahiplerine ulaşırken bir gün ölümün gönderdiği bir mektup 3 defa geri dönüyor. Bu mektubun neden geri döndüğünü ve ölmesi gerekipte ölmeyen bu kişinin kim olduğunu öğrenmek için kılık değiştiren ölüm bir takım maceralar yaşıyor. Kitabın konusuda olaylarda yeterince ilginç geliyor böyle yorumda okuyunca ama kitabı okurken merak ettiğim zevki alamadım. Ve ölümün aslında bu kadar basite indirilmesindende şahsen hoşlanmadım. Merak edenlere duyrulur.
Maya Duran, İstanbul’da yaşayan, 36 yaşında, bir çocuk annesi bir kadındır. İstanbul Üniversitesi Halkla İlişkiler departmanında çalışan Maya, yurt dışından gelen yabancı konukları ağırlamakla görevlidir.
Bir gün, Maximilian Wagner adında 87 yaşında bir profesörü karşılamak üzere havaalanına gider. Profesör, Maya’nın beklediğinin aksine oldukça
David Foster WALLACE – Bu Su
Romancı David Foster Wallace 2005’te Kenyon College’ın mezuniyet töreninde bir konuşma yapmıştı. O gün unutulup giden o şahane konuşma metni, yazarın üç yıl sonraki intiharı üzerine yeniden hatırlandı, gün ışığına çıkarıldı hatta büyük ün kazandı. Majör depresyondan mustarip Wallace’ın öğrencilere algının tuzaklarından, insanın kendi kendini hapsettiği kafeslerden, gözümüzün önünde durdukları halde kavramakta zorlandığımız gerçeklerden bahsettiği o konuşma duyup duyacağınız en iyi hayat derslerinden biriydi. “Ölmeden önce ölmeyin; bakmaya, görmeye, fark etmeye, olabileceklere açık olmaya, yani yaşamaya hemen, acilen, vakit yitirmeden başlayın” diyordu bir bakıma.
Onca sene depresyona giren insanlar ile uğraşıp en sonunda kendi yenildiği depresyon sonrasında intihar etmiştir. Hayat hikayesi kesinlikle okunmalıdır..
Kitapçıya girince tavsiye üzerine aldığım bu kitabı bir kaç saatte bitirdim ve gerçekten çok hissederek okudum. Bir nevi yazar ile sohbet eder gibiydik.. Bazı cümleleri okuduktan sonra durup, düşündüm ve öyle anlar oldu ki en sevdiklerimle sayfaları paylaştım..
Kitabın arka kapağında yer alan bir cümle ise çok derinden etkiledi beni; “...ölmeden önce gerçekten yaşamak için: Bu Su...”
Herkese keyifli okumalar...
Wulf Dorn'un geçen yıl okuduğum ve hiç beğenmediğim Oyunbaz kitabından sonra açıkçası bu sefer biraz isteksizce aldım Karabasan'ı. İyiki almışım. Beklentilerimizin düşük olduğu kitaplar bazen bizi şaşırtır ya hani, biraz beklentimizin düşük olmasındandır bu şaşırma hissi, bazen de gerçekten güzel bir sürprizdir hani söz konusu olan, işte bu sefer
Sabahattin Ali'nin herkes tarafından sevilmesinin nedeni eserlerinde duygusal biri olduğunu okurlarına hissetirmesinden kaynaklanır. Dilinin naifliği, karekterlerinin duygusallığı onun duygusallığıyla alakalıdır. Tıpkı Kürk Mantolu Madonna'sı gibi. Gogol'un Palto'sundaki gibi bu eserdeki karekter olan Raif Efendi de kendi iş arkadaşları tarafından
