“Adam, hastanede can çekişen arkadaşını ziyarete gider. Başucunda kederle oturduğu sırada arkadaşının durumu iyice kötüleşir ve birden çılgınca el hareketleriyle kalem-kâğıt istediğini belirtir. Bunun üzerine beriki ceplerini karıştırır ve bir kâğıt parçasıyla kalemini uzatır. Hasta son gücünü kullanarak bir şeyler karalar ve kâğıdı uzatırken son nefesini verir. Beriki en yakın arkadaşını kaybetmenin üzüntüsüyle notu hemen okuyamaz, cebine atar.
Ertesi gün, cenazeden sonra arkadaşının evine gider. Baş sağlığı konuşmaları sırasında cebine attığı notu anımsar, çıkartır ve herkese, arkadaşının ölmeden hemen önce son bir not yazdığını söyleyip kâğıt parçasını çıkarır. "Ben de henüz okumadım," der, "hepimize esin vereceğine eminim. İzninizle okumak istiyorum." Ve yüksek sesle okur: "Oksijen borusunun üstüne oturuyorsun!”
Öldükten sonra hayat var mı ?
Herkesin sorusu bu.
Ölmeden önce hayat var mı ?
Senin olsun bu soru.
Sayfa 28Kitabı okudu
Bak Kayra, biz herkes olduk. Kendimizi en büyük acıları ve zevkleri tattırdık. Ve artık ölüyoruz. Bunu fark etmiyor musun? En yukarıdan aşağı düşüyoruz. Ve yeri öpmemize çok az kaldı. Başladığımız yere dönmeden, yani sermayemizde ve hafızamıza sadece ismimiz kalmadan hatırladıklarımızı yazacaksın. Hayatın suyunu içtikten sonra bir gün işememiz gerekecekti. Ve zihinlerimiz ölmeden önce bunu yapacağız. İnsanlığımızı, ahlakımızı, dünyayı çok uzun zaman önce yok ettik... Hissediyorum. Şimdi sıra anılarımızda ve hayallerimizde. Kafatasımızın içini süsleyen bütün bildiklerimizde. Her geçen saniye eksiliyorlar. Çok geç olmadan yazmalısın!
Sayfa 17Kitabı okudu
Hayatın suyunu içtikten sonra bir gün işememiz gerekecekti.
Ve zihinlerimiz ölmeden önce bunu yapacağız. İnsanlığımızı, ahlakımızı, dünyayı çok uzun zaman önce yok ettik... Hissediyorum. Şimdi sıra anılarımızda ve hayallerimizde. Kafatasımızın içini süsleyen bütün bildiklerimizde. Her geçen saniye eksiliyorlar. Çok geç olmadan yazmalısın!”
Asr-ı Saadet'te Mücâhede, Modern Zamanda Ziyafet: Ramazan
Müslüman, oruçla imsaktan gün batımına kadar bir irade eğitimine girer. İmkan âleminde sûrette "var" olanların, hakikatte "yok" olduğu şuuruna erer. Tıpkı yap bir takım mallara sahip olan, onlarla ittihar eden, ölüm meleği gelince de hepsini geride bırakıp sefere çıkan Müslüman için nasıl dünya varken yok hükmündeyse, oruçlu bir Müslüman için de mal aynı hükümdedir. Oruç ölmeden önce ölmektir
Sayfa 41 - Hüküm yayıneviKitabı okuyor
“Hayatın suyunu içtikten sonra bir gün işememiz gerekecekti. Ve zihinlerimiz ölmeden önce bunu yapacağız. İnsanlığımızı, ahlakımızı, dünyayı çok uzun zaman önce yok ettik... Hissediyorum. Şimdi sıra anılarımızda ve hayallerimizde. Kafatasımızın içini süsleyen bütün bildiklerimizde. Her geçen saniye eksiliyorlar. Çok geç olmadan yazmalısın!”
Sayfa 15 - Doğan KitapKitabı okudu