Düştüysek kalkarız diye avuttuk birbirimizi
Bir omuz daha eklendi başlamayan hikâyeye
Onun acıları biraz daha yosunlaşmıştı
Kıyısındaki midyeler kesmişti sadece bileklerini
Ölüme ramak kala, kibarlaşmıştı dualarımız.
Sanki biraz daha içtendi bu kez
Yaptıklarının ardından duaya mı sığınıyorsun gerçekten
Duayı güzel yapan bir yürek
Ve onu taşıyan bir adam gerek..
Sayfa 71
Ölüme ramak kala...
"İçinde bulunduğum bu terk edilmişlik ortamında hissettiğim şiddetli ve anlamsız her şeyi neden kendime anlatmayı denemeyeyim?
Kuşkusuz anlatacağım çok şey var ve ömrüm ne kadar kısa olursa olsun, içinde bulunduğum bu saatten son dakikama kadar onu dolduracak kaygılar, korkular ve acılarda kalemimi aşındıracak, mürekkep hokkasını boşaltacak değerde bir şeyler olacaktır..."
Merhaba kitapseverler
#GelsendeArtıkGeçKalınmışlıklara#Şiir#ŞerefÖzsoy#okudumbitti#ozlemli_kitaplar##Kitaptanportreokumalari#kitaptanportre#alıntı
İyi haftalar dileyerek sizlere kitabın isminden de anlaşılacağı gibi kapak ismindeki şiirle sizlere geldim...
GELSEN DE ARTIK GEÇ KALINMIŞLIKLARA
Kurşuni siyahlara vurulmuş dolunay aydınlığında
Tam da işler sizin için yoluna girdi diye düşünürken, hiç hesapta olmayan biri tarafından ansızın üst üste birkaç kez bedeninize saplanmış bıçak darbelerinin ruhunuzda oluşturduğu soğuklukla kanlar içinde yere sırt üstü devrilip bulutlu bir gökyüzünü ölüme ramak kala ve dünya üzerinize henüz kapanmamışken birkaç saniyeliğine de olsa huzur içinde seyretmek gibidir aşk.
Nathan Schwalb'dan bir mektup aldı. Bu mektup savaş sırasında kaybolmuş olsa da, Weissmandel, mektubun içeriğini net olarak hatırlıyor:
"Gönderdiğiniz kurye sayesinde, topluluğunuza, gözümüzün önünden bir nebze ayırmaksızın, neyin hayati önem taşıdığını bir kez daha hatırlatmak istiyoruz. Müttefikler savaştan zaferle çıktıklarında, I.
Sayfa 167Kitabı okudu
Müphem Düşünceler Sardı Beynimizi
sürgün gecelerin koynunda savruldu acılarımız,savaş alanı gibiydi yaşadıklarımız.İkimiz de sarsıldık bu hüznün içinde,
karabasan gibi boğazımıza çöken kâbus gecelerini
istemezdik elbette.
Belki de ölüme ramak kala döndük uçurumun kenarından,
belki de gizli bir el çekip aldı bizi,
evrenin derinliklerinde kaybolup
Sonradan kıymet bilinir ölüme ramak kala veya mezar taşının başında.
Camii.. çokları için cumaları bile değil, muhtemelen ölüme ramak kala çoğunlukla da öldükten hemen sonra gidilen bir yer idi..
