O kıyamette pes eden ruhlarımızdı. Bedenlerimiz ölümüne yaşamak istiyordu.
Sayfa 78
Bir sabah uyandığınızda Tanrısını yitirmiş bir kentte yayılan şeytan uğultuları, kulaklarınızı patlatırcasına dolar şirket odalarınıza. Son ayet, hesap tablolarının ve istatistiklerin arasında kaybolmuştur. Söylenecek son duaların unutkanlığı yakar vücudunuzu. Terleten bir titreyişi engelleyemez fiyakalı takım elbiseleriniz. Emeğini çaldığınız bir genç kızın sefer tası ateşiniz olur. Yüreksiz döngülerde ararsınız kurtuluş cümlelerini ve araftan da kovulmuş bir günahkarın endişeli gözlerini taşırsınız.
Bir sabah uyandığınızda kentte sığınacak hiçbir taş yapı kalmaz olur ortalıkta.
Sizi gizleyecek hiçbir bina...
Günahlarınızı örtecek hiçbir ev...
Yaşamak adına hiçbir güneş doğmaz olur.
Kendi ölümüne dahi geç kalmış zavallı bir ruhun acısı düşer payına.
Şimdi her şey yeniden başlayacak baylar!
Yarın sabah olduğunda hayat adına dirençli bir sözcük söyleyeceğiz.
Yeniden!
Yeniden!
Yeniden!
Ve Allah yeniden başlayanların yardımcısıdır.
Sayfa 8Kitabı okudu
İşte emmi oğlum ömür bu kadar
Ölümüne yandı tüm İscehisar
Ecel bekler başında bir kuyunun
Son sahnesi hayat denen oyunun
Yaşamak dediğin rüya ölüm hak
Hepimizi bir gün mutlak bulacak
EMM'OĞLUM
İşte emmi oğlum ömür bu kadar
Ölümüne yandı tüm İscehisar
Ecel bekler başında bir kuyunun
Son sahnesi hayat denen oyunun
Ölü olmak ve ölmek arasında fark vardır. Hepimiz öleceğiz. Kimimiz doksan senede kimimiz de on dokuz senede. Ama bu gezegende yaşayan herkes, her sabah ölümüne bir gün daha yaklaşmış olarak uyanır. Herkes. Bu yüzden düşündüğün zaman yaşamak ve ölmek aslında aynı şeyi ifade eden farklı sözcükler.
