4 yıl önce okuduğum bu şiir kitabını tekrar okuma şansını yakaladım. Zaten kitap, Özdemir Asaf'ın ölümünden sonra, kendi not defterinden özenle seçilen şiirlerden oluşuyor.
Özdemir Asaf, genel olarak çoğu kişi tarafından ismen veya belli başlı aşk şiirleri sayesinde tanınıyor. Ama maalesef ki, çoğu Özdemir Asaf'ın fotoğrafını görse tanımayacak veya bir kitabını bile okumamış kesimden oluşuyor.
Bunun sebepleri, herkesin sadece Özdemir Asaf'ı, aşk şiirlerinden tanıması. Fakat Özdemir Asaf her alanda ve önemli konularda şiirlere yer vermiştir kendi dilince.
Zaten çoğu şiirleri epigramlardan oluşuyor. Ve onun o ince zekası ile yazdığı şiirleri kolay kolay herkesin bir bakışta kendince yorumlaması güç geliyor. Çünkü Özdemir Asaf gerçekten kelime oyunlarına çok fazla yer veriyor. Taşlamalar ve ironilerde aynı şekilde.
Bazı şiirlerini kendimce yorumlayamadım bile. Şiir bana göre, herkesin kendi yorumudur. Sadece bir anlam taşımaz. Ama yorumlayamıyor oluşum Özdemir Asaf'ın eksikliği değil kesinlikle. Benim eksikliğimdir.
Kitaplara ve şiirlere ilgim Özdemir Asaf sayesinde olmuştu. İdolümdü bir zamanlar. Hâlâ öyle gerçi :))
