"...Birbirinin benzeri olan şeyleri bir araya koyarsın, aynı olanlarla olmayanları ayırırsın. Ömrüm boyunca bunu yaptım. Herkes her şeyi birbirine karıştırıyor. Her şeyi aynı yere atıyorlar. Çöplükler böyle oluşuyor. Çöp diye bir şey yoktur oysa. Kaldırıp attığımız şeylerin karışıklığıdır çöplük.
Ondan vazgeçemem, diyorsun. Vazgeçmek istiyorsun, ama bunu yapamıyorsun. İşte çöp oldu bile, Gino. Hem ondan vazgeçmek istemiyorsun, hem de vazgeçebileceğini pekâlâ biliyorsun. O sana kaç kere söyledi kendisini bırakmanı. Kimse sana bir şey diyemez onu bırakırsan. Geleceğiniz yok sizin. Şurdaki radyatörlerin bile daha çok geleceği var sizden. Hem bırakmak da yanlış kelime. Bırakmak için aynı evin kapısını kullanmanız gerekir, oysa siz hiçbir zaman aynı yerde birlikte yaşamadınız. Bırakmak söz konusu değil burada. Sense sürdürmek istiyorsun bu işi. Nedenini sormuyorum. Neden tungsten diye bir metal olduğunu sormadığım gibi. Çünkü tungsten var.
Aşk da var. Senin durumunda, tungsten kadar aşkın ağırlığı. Sen verebileceğin her şeyi vermek istiyorsun bu Fransız kızına. O zaman işleri karıştırma. Sen onu seviyorsun. O da ölecek. Hepimiz öleceğiz. Ama o yakında ölecek. O zaman elini çabuk tut. Çocuk sahibi olamazsın. Bu pisliği bir sonraki kuşağa geçirme tehlikesini göze alamazsın.
Eskiler metallerin yer altında oluştuğuna inanırlardı. Civayla kükürdün çiftleşmesinden oluşurmuş bütün metaller. Kaput kullan, Gino. Evlen onunla. Bir kadınla evlenmiş olacaksın, virüsle değil. Hurda çöp değildir, Gino. Evlen onunla."
Sayfa 79
Serkan Uçar- Tut yüreğimden ustam
Ustam!
Aklım firarda.
Gözbebeklerimde müebbet hüzün,
Dilimde ay kesiği bir yara,
Düşüm kırık dökük,
Umudumun boynu bükük,
Bir öksüzün omuzlarında sukut.
Yüreğim sana emanet sıkı tut.
Süt içtim acım hafiflesin diye
Çikolata yedim bir köşeye çekilip
Zehrimi alsın diye
Sizin hiç bilmediğiniz, bilmeyeceğiniz
şiirler öğrendim.
Siz zehir nedir bilmezsiniz
Zehir aşk'ı bilir oysa bayım...
...Oysa âşık,sevgiliden başka en ufak bir şeyi önemsediği zaman gerçek aşka eremez...
Oysa insan mantık kadar duygudur.Öyle şeyler vardır ki, hiçbir anlamı olmamasına rağmen bizi mutlu eder.
