Özce
Tebessümler hoşa gider
İçten gelir dışa gider
Gülümsemek sadakadır
Zannetme ki boşa gider
Sayfa 15Kitabı okudu
Popper; Bu gaf Batı felsefesine egemen olmuştur.
Ben sağduyuya çok hayranım; ama bunun özünde, kendi kendisini eleştirmeye yönelik bir yeti olduğunu düşünüyorum.
Fakat sağduyucu gerçekliğin. özce doğruluğunu sonuna değin savunmaya hazır olduğum halde, sağduyucu bilgi kuramını öznellikçi bir gaf sayıyorum. Bu gaf Batı felsefesine egemen olmuştur.
Ben bunu kazıyıp silmeye ve onun yerine, özce oranlamaya dayalı bilginin nesnel bir kuramını getirmeye kalkışıyorum. Bu cüretli bir sav olabilir, ama onun için özür dileyecek değilim.
Sayfa 66 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Aristoteles’e göre canlı varlık cansızdan tabiatça, özce ayrılır. Çünkü onda var olan hayat, maddeyi harekete getiren ve maddi olmayan bir prensiptir.
Nitekim bütün tabiat da Platon’un görüşüne göre böyle bir “can”a (nefs) sahiptir: O buna âlemin hayatı (nefs-ül-âlem) diyor.
Aristoteles’e göre tabiat yüce bir akıl tarafından idare edilmektedir.
O bitkilerin en ilkel derecesinden insana kadar bütün canlı varlıklarda hâkim olan bu prensibe nefs (anima veya nous) diyor.
Sayfa 514 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"Kişinin içindeki içerik azaldıkça başkalarının gözüne talihli görünme isteği artar, aptallık edip bu uğurda her şeyi yapar. Ötekilerde iyi bir kanı oluşturmak herkesin öncelikli uğraşıdır. Oysa bunun olanca yararsızlığı, şu gerçekle dile getirilmiştir: Hemen hemen bütün dillerde
kendini beğenmişlik, 'vanitas' özce 'boşluk', 'hiçlik' anlamına gelir. "
Sayfa 299 - Biblos YayıneviKitabı okudu
Descartes başka bir boyut;
Descartes, bu temel doğruluğun gerektirdiği kertede düşünme düzeyine ulaşan ilk kişi olsa gerek. Sonuçta, Descartes bu doğruluğu, geçici olarak skeptik kuşku biçiminde olsa da, felsefesinin başlangıç noktası yaptı. O, cogito ergo sum'u [Düşünüyorum öyleyse varım.] tek kesinlik diye alarak, geçici olarak dünyanın varlığını bir sorun sayarak, her türlü felsefenin özlü, biricik çıkış noktasını buldu. Bu, aynı zamanda felsefenin doğru odağıydı. Özce kaçınılmaz biçimde öznel olan bu odak, bireysel bilinçtir. Çünkü yalnızca bireysel bilinç doğrudandır, doğrudan olarak kalır, başka her şey, ne olursa olsun, onun aracılığı ile vardır, onunla koşullanır. Dolayısıyla da, başka her şey ona bağlıdır. Pek doğru biçimde, Descartes'e, Yeniçağ felsefesinin kurucu babası diye bakılır.
Özce
Mutsuz olmak için bahanelere,
Mutlu olmak içinse gerçeklere sahibiz.
Sayfa 12 - insan ve hayatKitabı okudu
