Selamm, uzun zamandır şiir kitabı okumuyordum, şiir kitabı yorumuyla geldim.
Cumhuriyet dönemi edebiyatımızın en önemli şairlerinden biri de Özdemir Asaf'tır. Zira Asaf, birçok edebî akımın ve şiir topluluğunun ortaya çıktığı bir dönemde, özgün dili ve üslubuyla kendine ait bir sanat anlayışı başarmış nadir isimlerden biridir. Şiirlerini genellikle ikilik ve dörtlük şeklinde yazan Asaf, ömrünün son zamanlarında dize sayısını iyice azaltmıştır. O nedenle olması gerek ki dizeleri okurken düz yazı ile şiirin harmanlanmış olduğu hissine kapıldım.
Dokuza Kadar On isimli kitapta şiirlerini okurken Özdemir Asaf'ı yakından tanıma fırsatı buldum. Şiirlerinin derlendiği bu eserde; Asaf sevgi, aşk, özlem, umut, mutsuzluk, yalnızlık, ölüm gibi insana dair pek çok duyguyu ve düşünceyi mısralarına tane tane işlemiştir.
Dokuza Kadar On
Özdemir Asaf
“Geleceğim, bekle dedi, gitti.
Ben beklemedim,
O da gelmedi.
Ölüm gibi bir şey oldu,
Ama kimse ölmedi”
“Benim aşk konusundaki şiirlerim aşk şiirleri değil, aşka şiirlerdir” diyor notlarında. Özdemir Asaf
Hala okumamış olan varsa harika bir tanışma kitabı olacaktır. Benim gibi şiirlerinin çoğunu ezbere bilenler içinse başucu kitabı olmaya aday.
Yalnızlık Paylaşılmaz, Mesaj, Lavinia, Telaş… pek çoğumuzun defalarca duyduğu, alıntılarla karşımıza sıkça çıkan şiirler Adam Yayınları tarafından bir araya getirilmiş.
Kitapta bolca aşk, sevgi, ayrılık, özlem var. İnsana dair bu duyguların bu kadar çabasız ve duru anlatılması çok etkileyici.
Keyifli okumalar diliyorum.
“ Yaşamak değil, beni bu telaş öldürecek.” (Sf.26)
Şair Şiirle Anmak
Bu çağda yalnızım,
Yalnızlığım sende gördüm,
Yasaklı bir dilin,
Yasaklı bir kalpte idim,
Yalnızlığım da sana sarıldım,
Sen kendine sarıldın,
Ben senden yalnız kaldım,
Sen benden özlem oldun,
Sen şiirlerden hasret oldun,
Ben seni okuyan mecnun oldum,
Bir gün beni görürsen,
Seni unutmadığım,
O gözlerden kaldın,
MYÇ65
