Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Modernleşme sonrası bocalayan ve kendine yabancılaşan Türk toplumunun anlatıldığı bir roman.
Sembolizme çokça yer verilmiş.
Rasim Özdenören'i okurken bir yanınız "Ne demek istiyor, anlamıyorum!" derken diğer yanınız imgelerle yoğrulmuş betimlemeler arasındaki mânayı anlıyor ve okumaya keyifle devam ediyor. Bu kadar derin mesajları roman ve öykü türünde verebilmek çok büyük bir meziyet.
Romandaki her bir karakterin bir ülkeyi temsil ettiğini düşünüyorum. Bazen bu bu karakterlerin diyaloglarını okuyor bazen de rüyadan rüyaya atlar gibi modernleşmeden önceki toplumun anlatıldığı bölümlere geçiyorsunuz.
"Gül yetiştiren adam" ifadesiyle kendini konfor alanına kapatmış müslümanlar eleştirilmiş. Bu noktada çok güzel betimlemeler ve diyaloglara yer verilmiş. Daha fazla bahsetmek kitabın kilit noktasını ifşaya sebep olacağından kısa kesmek yerinde olacak.
Dikkatle okunması gereken -özünde- bir düşünce kitabı.
Gül Yetiştiren Adam
Rasim Özdenören bu romanında farkı iki hayatın ve bir birinden bağımsız iki karakter üzerinden kurduğu hikâyeleri okuyoruz
Gül yetiştiren adam hikayesinde savaş sonrası değişen hayata karşı geçmişiyle olan bağlarını koparamayan. Aslında tek başına bir protesto içersinde olan karakterin kendini cezalandırılması 50 yıl boyunca kendi kabuğundan çıkmaması kedini yalnızca ibadete ve farklı renklerde ve kokuda olan güllerini yetiştirmeye adıyor , bulunduğu şehrin siluetini değişiminin kabullenmemesi ele alınıyor.
Diğer hikayede ise modernleşen dünyaya çok hızlı adapte olmuş o yaşam tarzını benimsemiş olanların içsel çöküşleri ele alınıyor. Bu hikayede ki ana karakterlerden biri olan Sitare modern dünyanın insanına birçok yönüyle benzerlik gösteriyor. Fakat bu kısımları okurken aslında sanılanın aksine zenginliğin şöhretin kişinin yalnızca gerçek benliğine örttüğü bir örtü olduğu anlaşılıyor, kimse kimsenin içindeki yaraları göremiyor.
Zannımca kitaptaki konuların bir biri ile uyum şekli hikâyelerin ardarda verilmesi doğu batı sentezini çok güzel açıklıyor.
152 syf.
·
Puan vermedi
Bu adam bir Oğuz Atay olabilecekken neden oldurmadılar acaba?Hem İslam için kalan son direniş kalemlerinden biri imiş hem de inanılmaz bir psikolojik iç- dış tahlil yeteneği var.Kitabı kaybettim kütüphaneyi düzenlerken, bulunca bitirdim ve bu kadar geç bitirdiğim için bir kez daha pişman oldum.Rasim Bey'in buradaki Sitare'si bir Oğuz Atay'ın Tutunamayan Selim'i kadar olamasada oldukça iyi anlatılmış .Ben Sitare'nin kitap boyunca bahsedilen İslami unsurlara rağmen intihar ederek ölmesini çok yadırgadım,bu Pollyannacılık değil ama daha ılımlı bir bitiş beklerdim.Doğu-Batı sentezini ve yozlaşmamızı yererken,dinin yasakladığı bir şeyi Sitare'ye yaptıran rahmetli Rasim Bey hayatta olsa nedenini sormak isterdim.Bu arada "Gül Yetiştiren Adam" kitapta bir imge olarak kullanılmış meâli de şu: İslam'da güzel koku sünnettir,o zaman güzel kokuyu sevmek ve üretmek de öyle olsa gerek diyerek düşünülmüş ve geleneklerine sahip çıkan yaşlı bir adamla kendini yozlaşmanın içinde bulup intihar eden Sitare Doğu-Batı ikileminin de başrolleri olarak ama farklı dünyalarda kitapta yer almış. Şöyle düşünün Rasim Bey iki evren yaratmış : Birinde Gül Yetiştiren Adam var, diğerinde ise Sitare.Biri Doğu , diğeri Batı.Doğu'nun gülü esasen kitapta Batı dünyasına kurban oluyor.Neyse konu çok derin kafa açmamak gerek.
Ne olursa olsun ben yine de kendimce yorumumu Rasim Bey'in kitaptaki şu sözleriyle bitireyim:
"... Taş Devri gibi ,Tunç Devri gibi insanların bir de "Gül Devri" geçirdiklerini düşünüyorum..."
Bu kitabı okurken çok merakla okumuştum. Okuduğum bir çok türden ayrı bir şekilde beni düşündürdü. İlk okuduğumda zaman kaybı olduğunu düşündüm ama yine de devam edip bitirdim. Eser durum tarzında yazıldığı için herkesin tad alarak okuyabileceği türden değil bana göre. Roman içinde birden fazla durum var ve hepsinin de sonları okurun yorumuna
Cahit Zarifoğlu'nun şiirleri öyle tek okuyuşta derin anlamını bırakmaz aklın dimağında. Kelimeler öylesine dikkatli işlenmiştir ki eğer o labirent çözülürse okuyucuyu okyanuslarda yüzdürür. Fazla söze hacet yok. Rasim Özdenören ne demiş Zarifoğlu için bir göz atalım ve arkamıza yaslanarak şiirin keyfine varalım...
Cahit Zarifoğlu’nun şiiri bunca anlaşılmaz, kapalı ya da zor anlaşılır bulunmasına rağmen, şimdiye kadar hiçbir aklı başında şiir okuyucusu (eleştirmen ya da okuyucu olarak) bu şiirleri reddetmek, yok saymak cesaretini gösterememiştir.
Rasim Özdenören
Gül Yetiştiren Adam aynı kitapta iki hikayeyi barındıran adeta dede-torun arasındaki sosyal uçurumu karşılaştırmaya yönelik yazılmış bi kitap diyebilirim. Bir tarafta yozlaşan toplumun ahlak, eğlence, sanat anlayışı ve bütün bunlar arasında kendi benliğini kaybetmiş bir grup arkadaşın çalkantılı yaşantısı işlenirken diğer tarafta Kurtuluş savaşından sağ çıkmış, neredeyse bütün arkadaşlarını kaybetmiş, toplumun gidişatını gördükçe de eve kapanıp topluma ayak uydurmamayı destur edinmiş kendini Gül yetiştirmeye adamış yaşlı bir adam ele alınmış. (Burada Gül Yetiştiren adamı Mustafa Kutlu'nun Bu böyledir kitabındaki Yorgancı Yaşar'a benzettim diyebilirim. Çünkü o da Gül Yetiştiren Adam gibi toplumun gittiği yöne doğru gitmeyip dayatılan sisteme karşı çıkarak Latin alfabesini dahi öğrenmeye gerek duymayan bi karakterdi.) Rasim Özdenören'in ilk ve son romanı olan bu eser bi romandan çok daha fazlası. Okuyacak olanlara şimdiden keyifli okumalar
#Bilinçli inanmak#
Rasim Özdenören'in "Yeniden İnanmak" adlı kitabı, inancın önemini ve insanın hayatındaki yerini derinlemesine ele alan bir eserdir. Kitap, Özdenören'in inanç konusundaki felsefi düşüncelerini ve deneyimlerini paylaşarak okuyucuya umut ve güven aşılamayı hedefler.
Kitap, modern dünya ve yaşamın getirdiği zorluklar karşısında inancın nasıl yitirilebileceğini ve yeniden kazanılabileceğini anlatır. Özdenören, bu süreçte nefis mücadelesi, manevi arayışlar ve sorgulamalar gibi konuları ele alırken, okuyucunun da kendi hayatındaki inanç sürecini gözden geçirmesine fırsat tanır.
Yazar, din ve felsefe arasındaki ilişkiye de değinirken, modern dünyada dine olan ilginin azaldığı gerçeğiyle yüzleşir. Bununla birlikte, insanın içindeki spiritüel arayışın ve açlığın hiçbir zaman tamamen kaybolmadığını da vurgular. Kitapta yer alan kişisel anekdotlar ve düşünsel derinlik, okuyucunun kendini sorgulamasına ve yeni bir inancın filizlenmesine yardımcı olur.
"Yeniden İnanmak", sade bir dil kullanmasıyla da dikkat çeken bir eserdir. İnanç konusunda yaşanan zorluklara ve çelişkilere rağmen umudun ve inancın yeniden kazanılabileceğini anlatmasıyla okuyucuya ilham verir.
Bu kitap, inancını sorgulayan herkesin okuması gereken bir eser olarak değerlendirilebilir. Rasim Özdenören'in derinlikli düşünceleri ve samimi anlatımıyla, okuyucuya inançla ilgili yeni bir bakış açısı sunar.
Yıllarını edebiyat ve dilin güzel kullanılması üzerine yoğunlaştırmış usta bir yazarın kaleminden, Rasim Özdenören' den çok kaliteli öyķüler okudum:)
İçinde 12 hikaye barındıran kitap;sade bir dille yazılmış fakat bir o kadar anlaşılır, bir o kadar da karmaşık, esrarengiz öykülerden oluşuyor. Bazen öykünün kahramanının ölü mü, diri mi olduğunu tahmin etmekte zorlandım. Kurgulama tekniği, klasik bir düş kurma alışkanlığından fazlasını içeriyor. Sanki rüya içinde rüya gibi...Hayat, ölümle içiçe; gündelik olaylar, düşünsellerle içiçe...Ama şu var ki hepsi sonuçta bir Kutsal'a bağlanıyor. Herkesin ihtiyaç duyabileceği bir Yaratıcı'ya...
Kaliteli öykü okumak istiyorum diyen siz sevgili okurlara tavsiye edebileceğim bir eser.Keyifli okumalar dilerim.
Müslümanca yaklaşım..
Edebiyatın değerli yazarlarından olan Özdenören’in bu kitabı dünya ve ahiret anlamında hayatımıza nasıl Müslümanca bir yaklaşımda bulunabiliriz sorusuna cevap veriyor. İlim ve bilimi harmanlayıp ve aynı zamanda Müslümanca bir düşünce yapısıyla hakikate ulaşılabilir mesajını bizlere veriyor.
Uzun zaman önce adını duydum bu kitabı yeni okumak nasip oldu.Daha önce bu yazardan "Müslümanca Yaşamak" adındaki deneme eserini okudum.Yoğun bir dili vardı.Bu kitapta da öyle bir dil beklemiştim ama gayet sade bir dili vardı.Beni şaşırtan iki olayın birbirinden bağımsız ilerlemesiydi. İnsan kitabı okurken gerçek ile rüyayı ayıramıyordu sanki. O yüzden biraz şaşırtıcı bir kitaptı. İçerisinde insana dair yapılan tespitler çok güzeldi.Okuyacaklara keyifli okumalar dilerim.
Gül Yetiştiren Adam - Rasim Özdenören
Anlatılan iki öykü arasında ne gibi bir bağlantı var acaba? Bir mana veremedim. Yine de 50 yıl boyunca kendi mağarasına çekilen adamın fikirleri için dünyaya meydan okuyuşu hoşuma gitti.
Gül Yetiştiren Adam - Rasim Özdenören
Anlatılan iki öykü arasında ne gibi bir bağlantı var acaba? Bir mana veremedim. Yine de 50 yıl boyunca kendi mağarasına çekilen adamın fikirleri için dünyaya meydan okuyuşu hoşuma gitti.
Yeniden İslami düşünce tarzıyla, İslami yaşayış tarzıyla ayarlı hale gelmek, geçmiş dönemlerden kalan ve kafalara yer etmiş yanlış ve yabancı unsurları ayıklamakla mümkün olacaktır ancak. Şöyle ki, bir an için kendimizi, İslam'la ilgili hiçbir şey bilmiyormuş gibi farz edeceğiz. Bağışıklık kazandığımız İslam dışı yaşama tarzını zihnimizden ve yaşayışımızdan kovacağız. Belki, böylelikle yeniden İslam'ı kabul etmeye kendimizi hazırlamış oluruz.
Yazarı değil, kitabı konuşacağım.. Bunu belirtme ihtiyacı hissettim, çünkü yazar, belli bir ideolojik kitleye mâl edilmiş.. Gelelim kitaba.. Sosyal, dinî ve siyasî birtakım kelime ya da kavram etrafında, bence özgün fikirlere ve analizlere yer verilmiş... Bahsedilen kavramlara ilişkin bazı fikirlere katılmasam da, fikrin takdim tarzı ve kendi içindeki tutarlılığı, yine de saygıya değer...
