Büyük Yükseliş ve Ulusal Tasarruflar
Çin'de 2013 yılında altyapı ve üretim tesislerine yapılan yatırımların tutarı 4,5 trilyon ABD dolarıydı. Aynı yıl dünyanın en büyük ekonomisi olan ABD'de ise yatırımların tutarı 3,5 trilyon dolar idi. Fiyatların daha düşük olması nedeniyle aynı tutarda kaynak ile Çin'de ABD'de olduğundan daha fazla yatırım yapılabildiğini hesaba katarsak, yani satın alma gücü paritesi katsayısıyla hesaplarsak Çin'deki yatırım tutarı, ABD'dekinin iki buçuk katı dolayındaydı. Bu düzeyde yüksek yatırımı olanaklı kılan, Çin'in ulusal tasarruf oranının olağanüstü yüksek düzeyiydi.
Çin ekonomisi hızlı büyüme sürecine, planlamaya dayalı bir ekonomik yapıdan piyasaya dayalı bir ekonomik yapıya geçiş ile beraber girdi. Ekonomik yapı değişikliği ve bu çerçevede uygulanan politikaların Çin'in ekonomik büyümesini hızlandırdığına hiç kuşku yok. Ancak bu tür ekonomik politikalar dünyanın başka yerlerinde, başka zamanlarda uygulananlardan pek farklı değildi. İhracat teşvikleri, kur ayarlamaları, Özel Ekonomik Bölgeler, özelleştirmeler, piyasa mekanizmalarının etkinleştirilmesi... Türkiye dahil birçok ülke bunları uygulamışken, sadece Çin bu kadar hızlı ve bu kadar uzun bir süre büyüme başarısı gösterdiğine, bunları uygulayan eski Sovyet Bloku ülkeleri büyümek bir yana küçüldüklerine göre, Çin mucizesinin ardında başka yapısal nedenler de aramak gerekiyor.
Mülteci ve Mürteci Sorunu
Mültecileri ülkemizde tutan mürteci zihniyeti şunu bilmelidir ki; demografik yapı değişikliği emperyalizmin bir talebi olup Türk ulusu olarak bunun farkındayız.
Bu durum vatana ve ulusa ihanet boyutunda ileri ki zamanlarda sonuçlar üretecektir.
Bunun en bariz örneği Türk uygarlığı Sümer uygarlığı döneminde yaşanmıştır.
Tarih ders alma laboratuvarıdır.
Vatana ve ulusa özelleştirmeler ve bunca kötülükten sonra bu kötülükte ısrar etmek iyi niyetli bir tutum değildir.
Muhalefet İstanbul ve Ankara belediye başkanları da bu suça alet olmuşlardır.
Suriye devleti ile görüşme yaparak bu sorun ivedi çözüme kavuşturulması gerekir.
Türk ulusu adına sorumlu bir yurttaş olarak uyarıyor tarihe not düşüyorum.
Önder Karaçay
Gayet yerinde bir başlık
Makalenin Başlığı şöyle: "6 Nisan 1 994'te Güneydoğu saatiyle tam olarak saat
01.30'da, Gökte Özelleştirmeler, Yapısal Düzenlemeler ve La Realidad' dakilere Benzer Buluşmaları Kışkırtacak Derecede Etkili Diğer Ekonomik Önlemler Noktasındaki İşçinin Cüzdanı Gibi İçi Boşalmakta Olan Bir Ay Parıldarken Neo-Liberalizmin Tarih Ötesi ve Supracalifragilisticspiralidodous Çıkış Noktası Üzerine Temel Mülahazaraya Özgün Bir Yaklaşımın İlk Aşaması Olarak Ön Analiz İçin Vadedilen Unsurlar ( 1 7.987 bölümün ilki) ."
SSCB dağıldıktan sonra devlet teşekküllerinin özelleştirilmesi:
Tarihte pazar ekonomilerinin oluşması esnaf ve çiftçinin mallarının kamulaştırılmasıyla ilintiliydi. Bu “geleneksel toplanma” veya klasik ulusal ekonomideki adıyla sermaye yığıl ması, özelleşme yolundaki tüm diğer “post komünist” devletlerde de gerçekleşti. Rusya’da bu zorunlu olarak, tarımda ki istisnalar dışında ekonominin neredeyse yüzde yüzünü oluşturan devlet mal varlığının dönüştürülmesi biçiminde hayata geçirildi. Daha 1991 yılında “Rusya Federasyonu tarafından devlete ve belediyeye ait kuramların özelleştirilmesi hakkındaki kanun çıkarıldı.” Başlangıçta bu, onların, anonim ya da limitet şirketlere dönüştürülmesi biçiminde yapıldı; daha sonra aşağı yukarı 15.000 şirketin hisse senetleri, yaklaşık 150 milyon vatandaşa tahviller halinde parasız devredildi, yani serbestçe alınıp satılabilen ya da özelleştirilmiş şirketlerdeki hisse senetlerini satın almada kullanılabilen ve 10.000 rublelik bir itibari değeri olan belgeler halinde. Bu “kitlesel özel leştirmenin” sonucunda 1994 yılında Rus şirketlerinin aşağı yukarı yüzde yetmişi özel ellerde bulunuyordu. Bu noktadan sonraki özelleştirmeler paralı yapıldı, yani artık şirketlerdeki paylara ve hisse senetlerine sadece satın alma yoluyla sahip olunabiliyordu.30 “Yeltsin-Gaydar-Programı” denilen ekono minin bu devrim yaratan yeniden düzenlenmesini, o zamana kadar devlet tarafından ayarlanan fiyatların serbest bırakılması izledi. Bu önlemler sonucunda çok sayıda yeni tüccar, kooperatif ve küçük girişimcinin varoluş koşulları oluştu.
İçleri boşaltılan bankaların devlete getirdiği yük, özelleştirmeler dolayısıyla elde edilen gelirin çok üzerindeydi. Bu arada devletin el koyduğu bankaların zararı önce devletin, sonra da yeni vergiler yoluyla vatandaşın sırtına yüklendi. Bankaların içini boşaltan ve topluma ciddi yük bindiren işadamları ise kısa bir süre sonra serbest kaldı.
Elma Yayınevi
