Bir yürek büyüttüm
Aşkların imkansıza düşmüşünden
Bir ayrılık topladım dikenli bahçelerden
Bir ağlamak doğurdum
Lüzumsuz gülmelerden
Çirkin kahkahalardan
Bir yangın yeşerttim özlemek denen sancılardan
Yine de hercaiyim
Yine de öpmeye durmuş hayatı
Şurama ‘batan’ diyor şair,
Şurama batan,
özlemek demeselerdi,
Bıçak derdim..
Cemal Süreyya
Özlemek neden bu kadar yorar insanı?
Sayfa 161Kitabı okudu
Özlemek. Hatıra, puşttur.
Beşinci Mektup
Ayrılık diye bir şey yok. Bu bizim yalanımız. Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var. Şimdi nerdesin? Ne yapıyorsun? Güneş çoktan doğdu. Uyanmış olmalısın. Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi? Öyleyse ayrıl madık. Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz.
Şurama ‘batan’ diyor şair,
Şurama batan,
özlemek demeselerdi,
Bıçak derdim..
Bazen; hayat yorar insanı...
Şarkılar yorar
Beklemek yorar
Özlemek yorar
Affetmek yorar
Hoş görmek yorar
Boş vermek bile yorar
Ve insan susar
Her şeye, herkese rağmen...
Elinden gelen tek şeyi yapar;
Bağıra bağıra susar
Can Yücel
Şurama ‘batan’ diyor şair,
Şurama batan,
özlemek demeselerdi,
Bıçak derdim..
Şurama ‘batan’ diyor şair,
Şurama batan,
özlemek demeselerdi,
Bıçak derdim..
-Cemal Süreyya 
Cemal Süreya
Hiç özlemedim seni Özlemek dostluktandır dostluğundan öte bulmalıyım seni
Sayfa 30
Ölmüş birini özlemek dünyanın en çaresiz hissidir. Her şey onarılır, bu onarılmaz
Baharın gelişini gülüşünden,
Kışın bitmeyeceğini son defa adımı seslenişinden anlamıştım.
Şimdi ne bir ses gelir senden,
Ne sen.
Özlemek istemiyorum artık seni.
Özlemek istemiyorum.
Geceye ay düşer, aklıma gözlerin..
Bu nasıl özlemek ..
Ucu bucağı yok, dibi yok, sonu yok..!