Özlem
@ozlemmiki2
Okudukça Büyür İnsan
Üniversite
Ankara
Ankara, 29 Haziran 1982
28 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Ne ölüm, ne de hayat! Hiçbiri kovalamıyor beni rüyalarımda. Hiçbirinin eli bana değmiyor. Çünkü ceplerimde hiç olmadıkları kadar. Varlığıma nedensizlikten delirdim ben. Hiçbir nedeni kendime yakıştıramadığımdan. Hepsini giydim. Hiçbiri olmadı. Hepsi dar geldi. İnansaydım herhangi birine, uğruna gerekirse dünyayı kan gölüne çevirirdim. okyanuslar kırmızı olurdu. Pıhtılaşmış kanlardan siyah dağlar yükselirdi. Ama inanamadım. Bir türlü inanamadım... Bütün hayat bir illüzyon. Benim gibi, Kayra gibi...
Bir kıyısız zamana kanat vuruyor, üzerimde uçan bütün kuşlar...
Okur Takip Önerileri
Her şeyin yarım,eksik ve kusurlu göründüğü manzara teskin ediyor onu. Şehrin tamamlanmamışlığında bir vaat olduğunu duyumsuyor. Hüzünlü, yıpranmış ama hala parlayan bir vaat. Herkes kendine bir yer bulabilir burada. Kimse geç kalmış değil...
Sayfa 18Kitabı okudu
Ankara, bizim için emsalsiz bir energi mektebi olmuştur. Sarp, yalçın ve çetin Ankara, içinde her rahattan mahrum olduğumuz,içinde zahmet meşakket çektiğimiz Ankara, bize sabrı, tahammülü ve inkişafımıza engel bütün zıt kuvvetlerle geceli gündüzlü çarpışmayı öğretiyor,sert bir örs gibi irademizi durmaksızın döğüyor, Nietzsche'nin dediği gibi burada "muttasıl kahramanca ve tehlikeyle yaşıyoruz". Bundan güzel hayat olur mu? Dünyanın hangi noktası buradan daha enteresandır?
Sayfa 89Kitabı okudu
